Muhammad al-Chuli – Wikipedia, wolna encyklopedia

Muhammad al-Chuli (ur. 1937 w Bajt Jaszut) – syryjski wojskowy, pierwszy dyrektor Wywiadu Sił Powietrznych, jednej z czterech agencji wywiadu w Syrii pod rządami partii Baas.

Życiorys

Muhammad al-Chuli jest alawitą z konfederacji rodowo-plemiennej Haddadinów. Jego ojciec był alawickim szejkiem. Przed 1963, gdy partia Baas przejęła władzę w Syrii drogą wojskowego zamachu stanu, nie był jej członkiem, ani nawet sympatykiem^[1]. Rok po przewrocie został zastępcą dowódcy syryjskiego lotnictwa. W 1970, po kolejnym zamachu stanu i przejęciu władzy przez Hafiza al-Asada (Ruch Korygujący), został szefem Wywiadu Sił Powietrznych^[1]. Odegrał pierwszoplanową rolę podczas przewrotu al-Asada^[2]. Był zaufanym doradcą al-Asada; siedziba kierowanej przez niego agencji znajdowała się w pałacu prezydenckim w Damaszku^[3].

Al-Chuli został zdymisjonowany^[1] po nieudanym zamachu zorganizowanym przez podległą mu agencję na samolot linii El Al na lotnisku Heathrow w 1986^[4]. Pozostał jednak doradcą prezydenta al-Asada, a jego następca gen. Ibrahim Huwajdżi był wskazanym przez niego alawitą z tej samej konfederacji plemienno-rodowej. Według niektórych źródeł al-Chuli przekonywał al-Asada, by opierał on swoje rządy wyłącznie na alawitach i tylko ich dopuszczał do ścisłej elity władzy. W 1994 al-Chuli stanął na czele syryjskich sił powietrznych^[1]. W 1999 odszedł na emeryturę.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d H. Batatu, Syria's Peasantry, the Descendants of Its Lesser Rural Notables, and Their Politics, Princeton University Press, Princeton 1999, s. 241-242.
↑ Seale P., Asad of Syria. The Struggle for the Middle East, University of California Press, Berkeley-Los Angeles 1989, ISBN 0-520-06667-7, s. 164.
↑ Fyderek Ł.: Pretorianie i technokraci w reżimie politycznym Syrii. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2011, s. 108. ISBN 978-83-7638-111-4.
↑ Fyderek Ł.: Pretorianie i technokraci w reżimie politycznym Syrii. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2011, s. 109. ISBN 978-83-7638-111-4.

[bat242-1] H. Batatu, Syria's Peasantry, the Descendants of Its Lesser Rural Notables, and Their Politics, Princeton University Press, Princeton 1999, s. 241-242.

[2] Seale P., Asad of Syria. The Struggle for the Middle East, University of California Press, Berkeley-Los Angeles 1989, ISBN 0-520-06667-7, s. 164.

[3] Fyderek Ł.: Pretorianie i technokraci w reżimie politycznym Syrii. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2011, s. 108. ISBN 978-83-7638-111-4.

[4] Fyderek Ł.: Pretorianie i technokraci w reżimie politycznym Syrii. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2011, s. 109. ISBN 978-83-7638-111-4.

[1]

[2]

[3]

[4]