Multilateralizm (politologia) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Multilateralizm – w politologii praktyka koordynowania polityki przez co najmniej trzy państwa. William Diebold wprowadził podział na multilateralizm formalny i faktyczny, a John Gerard Ruggie rozszerzył definicję o aspekt nominalny i jakościowy.

Instytucja multilateralizmu to pewne zasady o zasięgu międzynarodowym, natomiast organizacje multilateralne są to organizacje międzynarodowe skupiające więcej niż dwóch członków. Zasady systemu multilateralnego to:

1. niepodzielność
2. rozszerzona wzajemność
3. ogólne zasady organizujące, w tym zasada niedyskryminacji

W sferze ekonomii przykładem multilateralizmu są umowy wielostronne oparte na klauzuli największego uprzywilejowania. W sferze obronności przykładem są sojusze wojskowe, jak NATO, w którym obowiązuje zasada niepodzielności – atak na jednego z członków oznacza atak na cały sojusz.

• Jacek Czaputowicz: System czy nieład? Bezpieczeństwo europejskie u progu XXI wieku, Wydawnictwo Naukowe PWN 1998 ISBN 83-01-12744-9