Muzeum Archidiecezjalne w Przemyślu – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Adres | Plac Katedralny 2 i 3 |
Data założenia | 1902 |
Zakres zbiorów | sztuka sakralna, pamiątki związane z Janem Pawłem II |
Położenie na mapie Przemyśla | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |
49°46′50,8080″N 22°46′03,5400″E/49,780780 22,767650 | |
Strona internetowa |
Muzeum Archidiecezjalne im. św. Józefa Sebastiana Pelczara w Przemyślu – muzeum sakralne w Przemyślu, zlokalizowane przy placu Katedralnym w zabytkowym gmachu dawnej szkoły katedralnej z lat 1564-72 oraz w sąsiadującej z nim kamienicy.
Najstarsza placówka muzealna województwa podkarpackiego. Prezentuje sztukę sakralną polskiego średniowiecza, m.in. Piękne Madonny z Bączala Dolnego (koniec XV wieku), czy Święcan (1375). Uwagę zwiedzających przykuwa monumentalny krucyfiks z belki tęczowej kościoła w Nowym Mieście. Ponadto w kolekcji znajdują się portrety z epoki baroku, XVII-wieczna tzw. izba szlachecka wyposażona w sprzęty przeniesione z Dworku Stanisława Orzechowskiego, manierystyczne rzeźby, tapiserie z manufaktury papieskiej San Michele i wiele innych dzieł sztuki sakralnej. Można tu także zobaczyć zbiór pamiątek związanych z osobą Jana Pawła II[1].
W Muzeum wystawiane są też ekspozycje czasowe.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Muzeum Archidiecezjalne w Przemyślu zostało założone w 1902 roku uchwałą Synodu Diecezjalnego, z inicjatywy ówczesnego biskupa przemyskiego Józefa Sebastiana Pelczara, który rozpoczął wtedy swoją posługę kapłańską. Zebrane dzieła sztuki umieszczono w pojezuickim oratorium XVII-wiecznego kościoła pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa. Muzeum otwarto i poświęcono w 1908. Po ponad stu latach eksponaty przeniesiono do dwóch kamienic przy katedrze św. Jana Chrzciciela, ze względu na zły stan dotychczasowej siedziby. Rozpoczęto też konserwację niektórych dzieł sztuki. Muzeum w nowym miejscu otwarto w 2008 roku[1].