Nabój .30-06 Springfield – Wikipedia, wolna encyklopedia

30-06 Springfield
(7,62 × 63 mm)
Ilustracja
30-06 Springfield
Rodzaj

nabój karabinowy

Kaliber

.30

Średnica
Długość
łuski

63,2 mm

pocisku

32,5 mm

naboju

84,8 mm

Masa
naboju

27,7 g

materiału
miotającego

3,62 g

Inne
Prędkość
początkowa

820–850 m/s

Energia
początkowa

3261–3793J

Naboje 30-06 w ładowniku karabinu M1 Garand

30-06 Springfield (7,62×63mm Springfield) – amerykański nabój karabinowy.

Nabój 30-06 został przyjęty do uzbrojenia w 1906 i zastąpił starszy nabój .30-40. W 1926 i 1940 roku wprowadzono do uzbrojenia zmodernizowane wersje naboju 30-06 różniące się pociskiem.

Nabój 30-06 został w czasie II wojny światowej przyjęty do uzbrojenia wielu krajów, po wojnie był używany między innymi w Belgii, Luksemburgu i Brazylii. Od 1954 roku w związku z wprowadzeniem standardowego naboju karabinowego NATO (7,62 × 51 mm) nabój 30-06 był stopniowo wycofywany z uzbrojenia, ale nadal jest produkowany jako amunicja do broni kolekcjonerskiej, myśliwskiej i sportowej.

Wersje

[edytuj | edytuj kod]
  • Cartridge .30 M1 Ball – nabój z pociskiem zwykłym z rdzeniem ołowianym (masa pocisku 11,3g, prędkość początkowa 805m/s).
  • Cartridge .30 M2 Ball – nabój z pociskiem zwykłym z rdzeniem ołowianym (masa pocisku 9,85g, prędkość początkowa 855m/s).
  • Cartridge .30 Armor Piercing, M2 – nabój z pociskiem przeciwpancernym z rdzeniem stalowym (masa pocisku 10,69 g, prędkość początkowa 829m/s).
  • .30 Armor Piercing Incendiary, M14 – nabój z pociskiem przeciwpancerno-zapalającym z rdzeniem stalowym (masa pocisku 9,72g, prędkość początkowa 849m/s).
  • .30 Incendiary, M1 – nabój z pociskiem zapalającym (masa pocisku 9,07g, prędkość początkowa 901m/s).
  • Tracer, M25 – pocisk smugowy (masa pocisku 9,46g, prędkość początkowa 814m/s.
  • Rifle Grenade Cartridge, M3 – nabój ślepy do miotania granatów nasadkowych.
  • Dummy, M40 – nabój treningowy (bez ładunku miotającego).
  • Match, M72 – o zmniejszonym rozrzucie (do karabinów wyborowych).
  • M22 – pocisk wykonany ze sproszkowanego ołowiu i bakelitu rozpadający się po uderzeniu w przeszkodę (masa pocisku 7 g, prędkość początkowa 396 m/s).
  • Mk 4Z – pocisk zwykły (masa pocisku 9,72g, prędkość początkowa 855m/s).
  • G Mk 1 – pocisk smugowy (masa pocisku 9,72g).
  • B Mk 2 – pocisk zapalający (masa pocisku 9,98g, prędkość początkowa 870m/s).
  • pocisk zwykły – masa pocisku 9,75 g, prędkość początkowa 845 m/s.
  • pocisk przeciwpancerny – masa pocisku 10,51g, prędkość początkowa 830 m/s.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Stanisław Kochański, Broń strzelecka lat osiemdziesiątych, Warszawa: Bellona, 1991, ISBN 83-11-07784-3, OCLC 233499382.