Naboczeń – Wikipedia, wolna encyklopedia

Naboczeń
Mecostethus
Fieber, 1852
Ilustracja
Naboczeń bagienny, samica
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

prostoskrzydłe

Podrząd

prostoskrzydłe krótkoczułkie

Rodzina

szarańczowate

Podrodzina

Oedipodinae

Plemię

Parapleurini

Rodzaj

Mecostethus

Typ nomenklatoryczny

Gryllus alliaceus Germar

Synonimy
  • Parapleurus Fischer, 1853

Naboczeń[1] (Mecostethus) – rodzaj owadów prostoskrzydłych z rodziny szarańczowatych.

Owady o średnich rozmiarach ciele. Głowę ich cechuje krótkie i szerokie ciemię o słabo zaznaczonych, trójkątnych dołkach ciemieniowych lub w ogóle tychże dołków pozbawione. Prawie walcowate przedplecze charakteryzują 3 wyraźne bruzdy poprzeczne oraz listewki boczne zastąpione czarnymi pasami. Narząd bębenkowy jest w całości odkryty. Przedpiersie zdobi niewielki wzgórek między odnóżami przednimi. Wiotkie, skórzaste pokrywy jak i tylna para skrzydeł sięgają u obu płci poza wierzchołek odwłoka[1].

Przedstawiciele występują w krainie palearktycznej od zachodniej Europy po Japonię[2]. W Polsce rodzaj reprezentowany jest przez nabocznia bagiennego[3].

Takson ten wprowadzony został w 1852 roku przez F. Fiebera[2] W 1910 roku W.F. Kirby wyznaczył jego gatunkiem typowym Gryllus grossus[4]. Należą tu 3 opisane gatunki[2]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Władysław Bazyluk: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XI Prostoskrzydłe – Salwatoriany. Warszawa: PWN, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1956, s. 104-116.
  2. a b c D.C. Eades, D. Otte, M.M. Cigliano, H. Braun: genus Mecostethus Fieber, 1852. [w:] Orthoptera Species File Online [on-line]. [dostęp 2018-02-19]. (ang.).
  3. Władysław Bazyluk, Anna Liana: Prostoskrzydłe - Orthoptera. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2000, seria: Katalog Fauny Polski cz. 17, z. 2. ISBN 83-85192-94-8.
  4. W.F. Kirby, A Synonymic Catalogue of Orthoptera (Orthoptera Saltatoria, Locustidae vel Acridiidae) vol. III Orthoptera. Saltatoria. Part II. Locustidae vel Acridiidae, Londyn 1910, s. 260.