Nagnajów – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nagnajów

osiedle Tarnobrzega
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Miasto	Tarnobrzeg
W granicach Tarnobrzega	1 stycznia 1992[1]
SIMC	0980205
Zarządzający	Bogumiła Karaban[2]
Wysokość	149-168 m n.p.m.
Populacja (2006) • liczba ludności	ok. 180
Strefa numeracyjna	15
Kod pocztowy	39-400
Tablice rejestracyjne	RT
Położenie na mapie Tarnobrzega

Nagnajów – najmłodsze administracyjne osiedle Tarnobrzega, utworzone 27 maja 1992 roku^[3].

Był wsią klasztoru cystersów koprzywnickich w województwie sandomierskim w ostatniej ćwierci XVI wieku^[4].

Dawna wieś. W czasie II wojny światowej z Nagnajowa na drugi brzeg Wisły w okolicy Kępy Nagnajewskiej 30 lipca 1944 roku przeprawiały się wojska radzieckie którym pomocy udzielał oddział Batalionów Chłopskich dowodzony przez kapitana Stanisława Ordyka^[5]

W latach 1973–1976 w gminie Tarnobrzeg^[6]. 1 października 1976 włączony do gminy Baranów Sandomierski^[7]. 1 stycznia 1992 włączony do Tarnobrzega^[8], stając się jego południowym osiedlem nadwiślańskim o powierzchni 324,25 ha.

Teren Nagnajowa przecinają dwie drogi: droga wojewódzka nr 871 (Wisłostrada) oraz droga krajowa nr 9, tutaj także ma swój początek droga wojewódzka nr 985. Znajduje się tu również dwupoziomowy węzeł drogowy, w którym krzyżują się powyższe szlaki drogowe, a także most przez rzekę Wisłę.

Osiedle leży na trasie pieszego zielonego szlaku turystycznego Kotliny Sandomierskiej, z Sandomierza do Majdanu Królewskiego^[9].

• Osiedla Tarnobrzega
• Most w Nagnajowie
• Machów
• Przyczółek baranowsko-sandomierski
• Kępa Nagnajewska

• Uchwała nr XXXIII/142/92 z dnia 27 maja 1992 r. Rady Miasta Tarnobrzega – w sprawie utworzenia osiedla Nagnajów i nadania mu statutu