Nagroda Literacka Skrzydła Dedala – Wikipedia, wolna encyklopedia
Nagroda za | książkę lub całokształt twórczości w dziedzinie literatury pięknej |
---|---|
Państwo | |
Lokalizacja | Warszawa |
Pierwsze rozdanie | 2015 |
Strona internetowa |
Nagroda Literacka Skrzydła Dedala – wyróżnienie ustanowione przez Bibliotekę Narodową w 2015 roku. Nagroda jest przyznawana corocznie pisarzom za książkę lub całokształt twórczości w dziedzinie literatury pięknej, ze szczególnym uwzględnieniem prozy, krytyki literackiej, artystycznej, historii oraz szeroko rozumianej problematyki społecznej.
Nagroda nawiązuje do idei Nagrody im. Andrzeja Kijowskiego, przyznawanej w latach 1985–1989 przez Komitet Kultury Niezależnej, a następnie w latach 1995–2008 przez Zakład Narodowy im. Ossolińskich we Wrocławiu (Ossolineum) i w latach 2010–2012 przez Bibliotekę Narodową.
W związku z wybuchem pandemii koronawirusa, przyznawanie nagród wstrzymano po 2019 roku, w 2023 zdecydowano się przyznać ją wstecznie za trzy ostatnie lata[1].
Laureaci
[edytuj | edytuj kod]- 2015: Przemysław Dakowicz za całokształt twórczości, ze szczególnym uwzględnieniem książki Afazja polska, Wydawnictwo Sic!
- 2016: dwa równorzędne wyróżnienia
- Marta Kwaśnicka za książkę Jadwiga, wyd. Teologia Polityczna
- Renata Lis za książkę W lodach Prowansji. Bunin na wygnaniu, Wydawnictwo Sic!
- 2017: Andrzej Nowak za całokształt twórczości, ze szczególnym uwzględnieniem trzech tomów Dziejów Polski, wyd. Biały Kruk
- 2018: Wojciech Tomczyk za książkę Dramaty, Państwowy Instytut Wydawniczy, Teologia Polityczna
- 2019: Piotr Nowak za bezkompromisową analizę problemów współczesnej kultury, ze szczególnym uwzględnieniem książki Przemoc i słowa. W kręgu filozofii politycznej Hannah Arendt, Fundacja Augusta Hrabiego Cieszkowskiego
- 2020: Małgorzata Musierowicz za całokształt twórczości, w której z odwagą, humorem i przenikliwością uchwycone zostało piękno i dobro codziennego życia w sposób wolny od banału i kiczu. Za pochwałę etosu inteligenta, wysokiej próby kunszt literacki i swadę narracyjną
- 2021: Jan Tomkowski za całokształt twórczości
- 2022: Piotr Wierzbicki za całokształt twórczości ze szczególnym uwzględnieniem różnorodności tematów, mistrzowską precyzję języka i trafność sądów oraz za nonkonformizm i wierność zdrowemu rozsądkowi we wszystkim, o czym pisał
- 2023 : Andrzej Kopacki za twórcze poszukiwanie języka poetyckiego, który w zmodyfikowanych formach klasycznych wyraża zagubienie człowieka pospolitego w chaotycznym świecie współczesnym
Kapituła
[edytuj | edytuj kod]Laureaci są wskazywani przez jurorów, powołanych przez Dyrektora Biblioteki Narodowej[2]:
- 2015: Włodzimierz Bolecki (przewodniczący), Tomasz Burek, Dariusz Gawin, Antoni Libera, Wanda Zwinogrodzka
- od 2016: Włodzimierz Bolecki (przewodniczący), Tomasz Bocheński, Antoni Libera, o. Janusz Pyda OP
W ocenie jury brane są pod uwagę istotne walory poznawcze twórczości nominowanych autorów, a także niekonwencjonalność sądów, opinii, odwaga i precyzja myśli oraz piękno słowa.
Forma nagrody
[edytuj | edytuj kod]Laureat Nagrody otrzymuje list gratulacyjny oraz nagrodę pieniężną ufundowaną przez Bibliotekę Narodową.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ “Skrzydła Dedala” wręczone – Wydawca [online], 23 marca 2023 [dostęp 2023-05-27] (pol.).
- ↑ Jury Nagrody [online], Biblioteka Narodowa [dostęp 2023-05-27] (pol.).