Narzeczona dla geniusza – Wikipedia, wolna encyklopedia

Narzeczona dla geniusza (I.Q.) – amerykański film komediowy z 1994 roku.

^[1]

• Walter Matthau – Albert Einstein
• Tim Robbins – Ed Walters
• Meg Ryan – Catherine Boyd
• Lou Jacobi – Kurt Gödel
• Gene Saks – Boris Podolsky
• Joseph Maher – Nathan Liebknecht
• Stephen Fry – James Moreland
• Charles Durning – Louis Bamberger
• Roger Berlind – Duncan
• Tony Shalhoub – Bob Walters
• Helen Hanft – Rose
• Timothy Jerome – Naukowiec
• Greg Germann – Bill Riley

W uniwersyteckim miasteczku Princeton mieszka genialny fizyk Albert Einstein. Jego siostrzenica Catherine zamierza poślubić nudnego psychologa, Jamesa. Pewnego dnia psuje się samochód Catherine i Jamesa, trafiają więc do warsztatu samochodowego. Pracujący tam mechanik Ed od pierwszego wejrzenia zakochuje się w Catherine. Przez przypadek zostawiła ona w warsztacie zegarek. Ed postanawia osobiście odnieść zgubę i ma nadzieję znów spotkać Catherine, ale spotyka samego Alberta Einsteina. Ed od razu zyskuje sympatię uczonego. Naukowiec postanawia nie dopuścić do ślubu z nudziarzem Jamesem i wyswatać siostrzenicę z Edem. Wraz ze swoimi przyjaciółmi obmyśla plan jak zrobić ze zwykłego mechanika obiekt uczuć Catherine. Namawia Eda, by wziął udział w rozpoczynającym się w Princeton międzynarodowym sympozjum naukowym jako genialny fizyk samouk i przedstawił wyniki rewelacyjnych badań. Po prezentacji Ed zostaje okrzyknięty geniuszem. Wszystko wskazuje na to, że plan Alberta powiedzie się. Jednak zazdrosny James nie zamierza się poddać .

• Narzeczona dla geniusza w bazie IMDb (ang.)
• Narzeczona dla geniusza w bazie Filmweb