Nawrócony – Wikipedia, wolna encyklopedia
Autor | |
---|---|
Typ utworu | |
Wydanie oryginalne | |
Język | |
Data wydania | 1881 |
Nawrócony – nowela Bolesława Prusa po raz pierwszy publikowana na łamach Kalendarza humorystycznego „Muchy” dla porządnych ludzi na rok 1881. Pierwsze wydanie książkowe ukazało się w 1946 roku.
Fabuła
[edytuj | edytuj kod]Główny bohater, siedemdziesięcioletni pan Łukasz, jest skrajnym egoistą, chciwcem i skąpcem, nieżyczliwym dla ludzi, często gnębiącym biednych i wiecznie procesującym się ze swoją córką o kamienicę, w której mieszka. Pewnej nocy ma sen, w którym znalazł się w piekle, gdzie sądzony jest za swoje grzechy. Jednak jego winy tak oburzają mieszkańców piekła, że nawet z niego zostaje wyrzucony i skazany na wieczny pobyt w kamienicy. Po przebudzeniu jest przerażony i postanawia zmienić swoje życie. Gdy jednak odkrywa, że to był tylko zły sen, ponownie staje się takim samym egoistą jakim był przedtem.
Ekranizacja
[edytuj | edytuj kod]Na podstawie noweli powstał w 1947 roku film fabularny w reżyserii Jerzego Zarzyckiego o takim samym tytule. Film nigdy nie wszedł na ekrany kin[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bolesław Prus: Na wakacjach; Nawrócony; Sen. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1988