Galaretówka przejrzysta – Wikipedia, wolna encyklopedia

Galaretówka przejrzysta
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

patyczniaki

Rząd

tocznikowce

Rodzina

Gelatinodiscaceae

Rodzaj

galaretówka

Gatunek

galaretówka przejrzysta

Nazwa systematyczna
Neobulgaria pura (Pers.) Petr.
Annls. mycol. 19(1/2): 45 (1921)

Galaretówka przejrzysta (Neobulgaria pura (Pers.) Petr.) – gatunek grzybów z rodziny Gelatinodiscaceae[1].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Neobulgaria, Gelatinodiscaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1796 r. Christian Hendrik Persoon nadając mu nazwę Peziza pura. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1921 r. Franz Petrak, przenosząc go do rodzaju Neobulgaria[1].

Synonimy naukowe:

  • Bulgaria pura (Pers.) Fr. 1822
  • Coryne foliacea Bres. 1905
  • Craterocolla pura (Pers.) Sacc. 1888
  • Helotium violascens (Rehm) Boud. 1907
  • Neobulgaria foliacea (Bres.) Dennis 1956
  • Neobulgaria pura var. foliacea (Bres.) Dennis & Gamundí 1969
  • Neobulgaria pura (Pers.) Petr. 1921 var. pura
  • Ombrophila pura (Pers.) Quél. 1886
  • Ombrophila violascens Rehm 1891
  • Peziza pura Pers. 1796
  • Tremella saccharina var. foliacea (Bres.) Bref.[2]

Nazwę polską podali Barbara Gumińska i Władysław Wojewoda[3].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Owocnik

Typu apotecjum, o konsystencji wodnistej, galaretowatej. Podczas wysychania kurczy się. Ma średnicę 1–3 cm, barwę bladoczerwono-brązową lub liliowoszarą. Za młodu jest okrągławy, potem rozpostarty i nieregularnie tarczowaty lub kubkowaty z wystającym słabo karbowanym brzegiem. Posiada krótki trzon o grubości do 5 mm. Zdarza się, że trzony sąsiednich owocników są zrośnięte. Czasami trzon jest tak krótki, że jest niezauważalny[4][5].

Cechy mikroskopowe

Owocnik zbudowany jest z dwóch warstw strzępek. W zewnętrznej warstwie strzępki są mniej więcej równoległe i przeplatające się, z rzadka rozgałęziające się. Mają średnicę 1–1,5 µm, umieszczone są w galaretowatej substancji i tworzą rozszerzone beczkowato komórki o rozmiarach 30 × 15–20 µm. Warstwę wewnętrzną tworzą strzępki luźno osadzone w galaretowatej substancji. Subhymenium cienkie, występują w nim, prawie kuliste komórki. W obłoczni występują cienkie, nitkowate parafizy o średnicy 2 µm. Zarodniki elipsoidalne lub wąskojajowate, o rozmiarach 5,5–7 × 3–4 µm. Zazwyczaj posiadają dwie gutule oraz gładkie, cienkie i bezbarwne ściany. Ponadto w konidioforach na zewnętrznej powierzchni apotecjum powstają kuliste konidia o średnicy 1–2 µm[4].

Występowanie i siedlisko

[edytuj | edytuj kod]

Galaretówka przejrzysta w Europie jest szeroko rozprzestrzeniona. Występuje od Hiszpanii po północne regiony Półwyspu Skandynawskiego. Brak jej w Europie Południowo-Wschodniej. Poza tym notowana w Ameryce Północnej, Japonii i na Nowej Zelandii[6]. W Polsce najczęściej spotykana jest w buczynach karpackich[3].

Występuje na martwym drewnie, głównie buków[3]. Poza tym notowana na klonach, brzozach i in. Owocniki pojawiają się od sierpnia do października[4].

Grzyb niejadalny[5].

Gatunki podobne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2020-12-10] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2015-12-20] (ang.).
  3. a b c d Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda, Grzyby i ich oznaczanie, Warszawa: PWRiL, 1985, ISBN 83-09-00714-0.
  4. a b c Neobulgaria pura [online], Mycobank [dostęp 0125-12-20].
  5. a b Marcus Flück, Atlas grzybów – oznaczanie, zbiór, użytkowanie, Warszawa: Oficyna Wydawnicza „DELTA W-Z”, s. 430, ISBN 83-7175-337-3.
  6. Discover Life Maps [online] [dostęp 2017-09-30].
  7. a b Pavol Škubla, Wielki atlas grzybów, Poznań: Elipsa, 2007, ISBN 978-83-245-9550-1.