Niżni Jamnicki Staw – Wikipedia, wolna encyklopedia

Niżni Jamnicki Staw
Nižné Jamnícke pleso
	Położenie
Państwo	Słowacja
Wysokość lustra	1732 m n.p.m.
	Morfometria
Powierzchnia	1,13 ha
Wymiary; • max długość; • max szerokość	; 178 m; 95 m
Głębokość; • maksymalna	; 8,1 m
	Hydrologia
Rzeki wypływające	Jamnicki Potok
Rodzaj jeziora	karowe
	Położenie na mapie Tatr Niżni Jamnicki Staw
	Położenie na mapie Karpat Niżni Jamnicki Staw
	49°12′13″N 19°46′16″E/49,203611 19,771111
	Multimedia w Wikimedia Commons

Niżni Jamnicki Staw (słow. Nižné Jamnícke pleso, 1732^[1] m n.p.m.) – jeden z dwu Jamnickich Stawów w słowackich Tatrach Zachodnich. Położony jest w górnej części Doliny Jamnickiej, na dolnym tarasie Kotła Jamnickich Stawów, pod zboczami Wołowca i Łopaty (poniżej Dziurawej Przełęczy). Znajduje się w zagłębieniu kotła lodowcowego. Od pozostałej części doliny oddzielony jest wałowatym wzniesieniem Stawiańskiego Wierchu. Pomiary wykonane w 1935 r. przez Jerzego Młodziejewskiego: głębokość 8,1 m, powierzchnia 0,952 ha, rozmiar 161 × 84 m. Nowsze pomiary (sprzed 1971 r.): powierzchnia 1,13 ha, rozmiar 178 × 95 m. Staw ma pojemność ok. 17 000 m³. Dno stawu ma dwa zagłębienia; ich głębokość – 3 m i 8,1 m. Staw zasilany jest przez niewielki potok spływający z Wyżniego Jamnickiego Stawu. Ze stawu wypływa zaś Jamnicki Potok. Otoczenie stawu jest trawiasto-kamieniste. Dawniej w okolicach stawu wypasali mieszkańcy miejscowości Kokawa. Od nazwy tej miejscowości pochodzi nazwa Kokawskich Ogrodów – porośniętego bujną roślinnością rozszerzenia dna doliny, położonego poniżej stawu. Od kiedy zaprzestano tu wypasu, okolice stawu stopniowo porastają kosodrzewiną.

To o tej okolicy pisał w 1862 r. Kazimierz Łapczyński: „Dolinka Do Dziurawego, całkowicie zasypana łomami granitów, dwoma szmaragdowymi jeziorami wiecznie na skrajny Rohacz spogląda”.

Osobny artykuł: Jeziora tatrzańskie.

Szlaki turystyczne

Czasy przejścia podane na podstawie mapy^[2].

– od autokempingu „Raczkowa” przez rozdroże Niżnia Łąka, Dolinę Jamnicką i Jamnicką Przełęcz na Wołowiec.

Czas przejścia z autokempingu do rozdroża w Dolinie Jamnickiej: 2:30 h, ↓ 2 h
Czas przejścia z rozdroża na Jamnicką Przełęcz: 1:45 h, ↓ 1:20 h
Czas przejścia z przełęczy na Wołowiec: 20 min, ↓ 15 min

Przypisy

↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online] .
↑ Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Zachodnie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-89-7.

Bibliografia

Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6.
Zofia Radwańska-Paryska: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 1995. ISBN 83-7104-009-1.
Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „Wit” S.c., 2006. ISBN 83-89580-00-4.

[ugkk-1] Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online] .

[2] Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Zachodnie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-89-7.

[1]

[2]