Nick Cassidy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nick Cassidy
Ilustracja
Nick Cassidy na torze Adelaide Street Circuit podczas rozpoczynającej sezon 2011 rundy Australijskich Mistrzostw Formuły Ford
Państwo

 Nowa Zelandia

Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1994
Auckland

Sukcesy

2008: Formula First Manfeild (mistrz w edycji zimowej)
2008/2009: Formula First New Zealand (wicemistrz)
2009/2010: Western Springs Speedway – F2 Midgets (mistrz)
2009/2010: ZOAGN NZ Formula Ford Championship (wicemistrz)
2011: Toyota Racing Series (wicemistrz)
2012: Toyota Racing Series (mistrz)
2013: Toyota Racing Series (mistrz)

Strona internetowa

Nick Cassidy (ur. 19 sierpnia 1994 w Auckland) – nowozelandzki kierowca wyścigowy.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Początki

[edytuj | edytuj kod]

Cassidy karierę rozpoczął w roku 2000, od startów w kartingu. W 2008 roku zadebiutował w serii wyścigów samochodów jednomiejscowych – zimowej edycji Formuły Pierwsze Manfeild. Już w pierwszym podejściu sięgnął w niej po tytuł mistrzowski. Rok później został wicemistrzem nowozelandzkiego odpowiednika tego serialu, natomiast w sezonie 2010 ten sam sukces powtórzył w Nowozelandzkiej Formule Ford.

Toyota Racing Series

[edytuj | edytuj kod]

W roku 2011 sięgnął po tytuł wicemistrzowski w serii Toyota Racing. Cassidy siedmiokrotnie stawał na podium, w tym dwukrotnie na najwyższym stopniu. W tym samym sezonie zaliczył również gościnny występ w Formule Abarth oraz Formule ADAC Masters.

W drugim podejściu w serii Toyota Racing, Nowozelandczyk okazał się najlepszy. Cassidy dziesięciokrotnie plasował się w czołowej trójce, z czego pięciokrotnie zwyciężał. Na dodatek zwyciężył także w Grand Prix Nowej Zelandii. Sukces powtórzył także w sezonie 2013. Nowozelandczyk dziesięciokrotnie meldował się na podium, w tym dwukrotnie na jego najwyższym stopniu. Ani razu nie startował z pole position, jednak aż sześciokrotnie uzyskiwał najszybsze okrążenie wyścigu.

W sezonie 2014 zaliczył występ tylko w ostatniej rundzie, na torze Manfeild Autocourse. Potwierdził klasę, uzyskując w obu sesjach kwalifikacyjnych najlepszy czas. Przez problemy techniczne nie wystartował jednak w pierwszym wyścigu. W drugim, startując z końca stawki, przebił się na ósmą lokatę. W trzecim starcie już nie miał żadnych kłopotów i pewnie zwyciężył.

W przerwie zimowej sezonów 2014 i 2015 Cassidy wystartował w dwóch eliminacjach Mistrzostw Toyoty Finance 86. W ekipie Neale Motorsport wszystkie sześć wyścigów zakończył w czołowej trójce, w tym trzykrotnie na pierwszej lokacie. Na torze Teretonga Park startował z pole position. Łącznie czterokrotnie wykręcił najszybszy czas wyścigu.

Formuła Renault

[edytuj | edytuj kod]

W roku 2012 zadebiutował w Formule Renault 2.0 Eurocup. Reprezentował ekipę Fortec Motorsport w pierwszych trzech rundach. Starty w europejskiej serii nie wypadły najlepiej – tylko w jednym wyścigu Nowozelandczyk sięgnął po punkty, zajmując szóstą lokatę na hiszpańskim torze Alcaniz. Ostatecznie został sklasyfikowany na 24. miejscu.

W sezonie 2013 wziął udział tylko w jednej eliminacji. W zespole Adriana Vallesa, na torze w Alcaniz, rywalizację zakończył na samym końcu stawki.

W roku 2014 wziął udział w dziesięciu wyścigach. Nawiązał współpracę z fińskim teamem Koiranen GP. Podczas gdy jego zespołowy partner, Holender Nyck de Vries, walczył o tytuł mistrzowski, Nowozelandczyk nie zdobywał punkty. Przełom nastąpił na torze Nürburgring, gdzie dojechał na ósmej i piątej lokacie. Na Hungaroringu w pierwszym starcie był dziesiąty, natomiast drugiego nie ukończył. W ostatnich dwóch rundach zastąpił go Chińczyk Hongli Ye. Zdobyte punkty sklasyfikowały go na 18. miejscu. Wystartował także z „dziką kartą” w Formule Renault 2.0 Alps na torze Imola. Reprezentując ekipę China BRT by JCS, w pierwszym starcie nie dojechał do mety, natomiast w drugim był trzydziesty.

Formuła 3

[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2013 zadebiutował w Europejskiej Formule 3. Zaliczył udział w dwóch rundach – w pierwszej reprezentował Eurointernational (na Norisringu), natomiast w drugiej Carlina (na Hockenheimringu). Najwyższą pozycją, jaką zajął, było dwukrotnie jedenaste miejsce.

W 2014 roku wziął udział w dwóch ostatnich rundach sezonu – na Imoli i Hockenheimringu. Reprezentując ekipę ThreeBond, najlepszy występ odnotował w pierwszym starcie, w którym ponownie był jedenasty. Przełomowy wynik dla kariery w F3 miał miejsce jednak w prestiżowym wyścigu o Grand Prix Makau – Nowozelandczyk zmagania zakończył na 3. miejscu.

W roku 2015 zaangażował się w Japońską Formułę 3. Reprezentując Petronas Team TOM’S, sięgnął po tytuł mistrzowski po zaciętej walce z Japończykiem Kentą Yamashitą. Nowozelandczyk trzynastokrotnie stawał na podium, z czego siedmiokrotnie na najwyższym jego stopniu. Poza tym siedem razy startował z pole position oraz uzyskał najszybszy czas okrążenia w wyścigu. Poza tym ponownie dwa weekendy w europejskiej edycji F3 – tym razem na torze Algarve oraz Nürburgringu. O ile w pierwszej zdobył tylko dwa punkty za dziewiątą lokatę w trzecim wyścigu, o tyle w drugiej zaliczył przełomowy występ, w którym dwukrotnie stanął na podium, zajmując drugą i trzecią pozycję. Pula 43 punktów sklasyfikowała go na 17. miejscu.

Formuła E

[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2020/2021 Nick Cassidy zadebiutował w Formule E. W sezonie tym reprezentował brytyjską ekipę Envision Virgin Racing[1].

Wyniki

[edytuj | edytuj kod]

Podsumowanie

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Seria Zespół Wyścigi Zwycięstwa PP NO Podium Punkty Pozycja
2008 Formula First Manfeild Winter Series Sabre Motorsport 12 3 2 2 9 782 1
2008–09 Formula First New Zealand Sabre Motorsport 24 8 2 8 16 1439 2
2009 Tony Oliver Contracting Formula Ford NZ Winter Series 6 3 2 3 3 225 7
2009–10 Weldwell New Zealand Formula First Championship 3 1 1 1 3 195 26
Western Springs Speedway – F2 Midgets HLR Racing 8 7 0 7 8 290 1
ZOAGN NZ Formula Ford Championship BNT/Fuchs Motorsport 18 8 3 5 14 1090 2
2010 Australian Formula Ford championship Evans Motorsport Group 3 0 0 0 1 26 15
2010–11 Western Springs Speedway – Midgets HLR Racing 3 0 0 0 1 36 20
Western Springs Speedway – International Midget Series HLR Racing 4 0 0 0 0 25 14
2011 Australian Formula Ford Championship Evans Motorsport Group 2 0 0 0 1 22 14
Europejska Formuła Abarth Composit Motorsport 2 0 0 0 0 4 22
Włoska Formuła Abarth Composit Motorsport 2 0 0 0 0 6 17
Formuła ADAC Master ma-con Motorsport 3 0 0 0 0 8 22
Toyota Racing Series Giles Motorsport 15 2 1 3 7 805 2
Fujitsu V8 Supercar Series Greg Murphy Racing 5 0 0 0 0 153 31
2012 Toyota Racing Series Giles Motorsport 14 4 0 3 9 914 1
Europejski Puchar Formuły Renault 2.0 Fortec Motorsport 3 0 0 0 0 8 14
2013 Toyota Racing Series M2 Competition 15 2 0 6 10 915 1
Europejski Puchar Formuły Renault 2.0 AV Formula 2 0 0 0 0 0 NS†
Europejska Formuła 3 EuroInternational 6 0 0 0 0 0 NS†
Carlin
2013/2014 New Zealand Sports Car Series 4 3 1 3 4 0 NS
2014 Europejski Puchar Formuły Renault 2.0 Koiranen GP 10 0 0 0 0 20 18
Toyota Racing Series Neale Motorsport 2 1 2 1 1 91 24
Europejska Formuła 3 ThreeBond with T-Sport 6 0 0 0 0 0 NS†
Alpejska Formuła Renault 2.0 China BRT by JCS Team 2 0 0 0 0 0 NS
Grand Prix Makau ThreeBond with T-Sport 1 0 0 0 1 N/A 3

† – Cassidy nie był zaliczany do klasyfikacji

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Cassidy zastąpi Birda [online], pl.motorsport.com [dostęp 2021-04-13] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-13] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]