Nicolás Pereira – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 29 września 1970 |
Wzrost | 185 cm |
Gra | praworęczny |
Status profesjonalny | 1987 |
Zakończenie kariery | 1997 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 2 |
Najwyżej w rankingu | 74 (22 lipca 1996) |
Australian Open | 2R (1990, 1995) |
Roland Garros | 2R (1989) |
Wimbledon | 2R (1994, 1996) |
US Open | 3R (1995) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 3 |
Najwyżej w rankingu | 44 (19 listopada 1990) |
Australian Open | 2R (1991, 1996) |
Roland Garros | 3R (1990) |
Wimbledon | 3R (1989) |
US Open | 3R (1996) |
Nicolás Pereira (ur. 29 września 1970 w Salto) – wenezuelski tenisista pochodzenia urugwajskiego, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Atlanty (1996).
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Zawodowym tenisistą był w latach 1987–1997.
W 1988 roku został mistrzem świata juniorów po odniesieniu zwycięstw w French Open 1988, Wimbledonie 1988 i US Open 1988 w grze pojedynczej chłopców.
W zawodowym gronie tenisistów Pereira odniósł 2 triumfy w imprezach rangi ATP World Tour. W grze podwójnej triumfował w 3 turniejach ATP World Tour oraz uczestniczył w 4 finałach.
W 1996 zagrał na igrzyskach olimpijskich w Atlancie odpadając w 2 rundzie singla. Wyeliminował Hernána Gumy’ego, a poniósł porażkę z Leanderem Paesem. Wystartował również w konkurencji debla tworząc parę z Juanem Carlosem Bianchim odpadając w pierwszym meczu z Japończykami Satoshim Iwabuchim i Takao Suzukim[1].
Pereira przez całą swoją karierę regularnie uczestniczył w zmaganiach o Puchar Davisa. Osiągnął bilans w singlu 20 zwycięstw i 15 przegranych, natomiast w deblu 12 wygranych przy 5 porażkach.
W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 74. miejscu (22 lipca 1996), a w klasyfikacji gry podwójnej na 44. pozycji (19 listopada 1990).
Finały w turniejach ATP World Tour
[edytuj | edytuj kod]Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (2–0)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 18 września 1994 | Bogota | Ceglana | Mauricio Hadad | 6:3, 3:6, 6:4 |
Zwycięzca | 2. | 14 lipca 1996 | Newport | Trawiasta | Grant Stafford | 4:6, 6:4, 6:4 |
Gra podwójna (3–4)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 7 stycznia 1990 | Wellington | Twarda | Kelly Evernden | Sergio Casal Emilio Sánchez | 6:4, 7:6 |
Finalista | 1. | 4 marca 1990 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Diego Nargiso | Leonardo Lavalle Jorge Lozano | 3:6, 6:7 |
Zwycięzca | 2. | 6 stycznia 1991 | Wellington | Twarda | Luiz Mattar | John Letts Jaime Oncins | 4:6, 7:6, 6:2 |
Finalista | 2. | 7 kwietnia 1991 | Orlando | Twarda | Pete Sampras | Luke Jensen Scott Melville | 7:6, 6:7, 3:6 |
Finalista | 3. | 20 sierpnia 1995 | New Haven | Twarda | Leander Paes | Rick Leach Scott Melville | 6:7, 4:6 |
Finalista | 4. | 10 marca 1996 | Meksyk | Ceglana | Emilio Sánchez | Donald Johnson Francisco Montana | 2:6, 4:6 |
Zwycięzca | 3. | 15 września 1996 | Bogota | Ceglana | David Rikl | Pablo Campana Nicolás Lapentti | 6:3, 7:6 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nicolás Pereira Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2017-08-27] [zarchiwizowane z adresu 2011-01-07] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2017-03-26] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2017-03-26] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2017-03-26] (ang.).