Nik Stauskas – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nik Stauskas
Ilustracja
Stauskas podczas wykonywania wsadu w meczu Michigan–Minnesota,

inaugurującym sezon 2013/14.

rzucający obrońca
Data i miejsce urodzenia

7 października 1993
Mississauga

Wzrost

198 cm

Masa ciała

93 kg

Kariera
Aktywność

od 2014

Szkoła średnia

Loyola Catholic (Mississauga, Ontario)
South Kent (South Kent, Connecticut)
St. Mark's (Southborough, Massachusetts)

College

Michigan (2012–2014)

Draft

2014, numer: 8
Sacramento Kings

Nikolas Tomas "Nik" Stauskas (ur. 7 października 1993 w Mississauga) – kanadyjski koszykarz, występujący na pozycji rzucającego obrońcy.

W lipcu 2015 został zawodnikiem Philadelphia 76ers[1]. 7 grudnia 2017 trafił w wyniku wymiany do zespołu Brooklyn Nets[2]. 5 lipca 2018 podpisał umowę z Portland Trail Blazers[3].

4 lutego trafił w wyniku wymiany do Cleveland Cavaliers[4]. 3 dni później w rezultacie kolejnego transferu trafił do Houston Rockets[5]. Kilka godzin później w ramach kolejnej wymiany został zawodnikiem Indiany Pacers[6]. 8 lutego został zwolniony[7]. 11 lutego zawarł umowę z Cleveland Cavaliers[8].

1 sierpnia 2019 został zawodnikiem hiszpańskiego Kirolbet Baskonia Vitoria[9]. 12 lutego 2020 opuścił klub[10]. 3 grudnia dołączył do obozu treningowego Milwaukee Bucks[11]. 19 grudnia opuścił klub[12].

28 października 2021 zawarł umowę z Grand Rapids Gold[13]. 31 grudnia 2021 podpisał 10-dniowy kontrakt z Miami Heat[14]. 10 stycznia 2022 dołączył po raz kolejny w karierze do Grand Rapids Gold[15]. 4 marca 2022 zawarł umowę do końca sezonu z Boston Celtics[16]. 9 lipca 2022 został wytransferowany do Indiany Pacers[17]. 14 lipca 2022 został zwolniony[18].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Stan na 15 lutego 2023, na podstawie[19], o ile nie zaznaczono inaczej.

NCAA
  • Wicemistrz NCAA (2013)
  • Uczestnik rozgrywek Elite 8 turnieju NCAA (2013, 2014)
  • Mistrz sezonu regularnego konferencji Big 10 (2014)
  • Zawodnik roku konferencji Big Ten (2014)[20]
  • MVP turnieju Puerto Rico Tip-Off Classic (2014)
  • Zaliczony do:
    • I składu:
      • turnieju konferencji Big Ten (2014)
      • konferencji Big Ten (2014)
      • turnieju Puerto Rico Tip-Off (2014)
    • II składu All-American (2014)
NBA
Reprezentacja

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kings deal Stauskas, Thompson, Landry to 76ers. nba.com. [dostęp 2015-07-02]. (ang.).
  2. Brooklyn Nets Acquire Jahlil Okafor, Nik Stauskas and Second Round Pick From Philadelphia. nba.com. [dostęp 2017-12-09]. (ang.).
  3. Trail Blazers Sign Guard Nik Stauskas. nba.com. [dostęp 2018-07-10]. (ang.).
  4. Cavaliers Acquire Nik Stauskas, Wade Baldwin IV and Two Future Second Round Draft Picks from Portland. nba.com. [dostęp 2019-02-05]. (ang.).
  5. Cavaliers Trade Nik Stauskas and Wade Baldwin To The Rockets. blazersedge.com. [dostęp 2019-02-07]. (ang.).
  6. Pacers Complete Trade with Houston Rockets. nba.com. [dostęp 2019-02-08]. (ang.).
  7. Pacers Waive Stauskas and Baldwin. nba.com. [dostęp 2019-02-09]. (ang.).
  8. Cavaliers Sign Nik Stauskas. nba.com. [dostęp 2019-02-13]. (ang.).
  9. Nik Stauskas signs at Baskonia. eurobasket.com. [dostęp 2019-08-01]. (ang.).
  10. Baskonia split ways with Stauskas. eurobasket.com. [dostęp 2020-02-12]. (ang.).
  11. Milwaukee Bucks Finalize Training Camp Roster. nba.com. [dostęp 2020-12-18]. (ang.).
  12. Nik Stauskas: Waived by Milwaukee. cbssports.com. [dostęp 2020-12-18]. (ang.).
  13. Grand Rapids Gold Announce 2021-22 Training Camp Roster. grandrapids.gleague.nba.com. [dostęp 2021-12-31]. (ang.).
  14. Heat ink Mississauga's Stauskas to 10-day deal. tsn.ca. [dostęp 2022-01-01]. (ang.).
  15. NBA G League Transactions. gleague.nba.com. [dostęp 2022-01-18]. (ang.).
  16. Nik Stauskas Signs Two-Year Contract With Celtics. gleague.nba.com. [dostęp 2022-03-08]. (ang.).
  17. Pacers Announce Trade With Boston Celtics. nba.com. [dostęp 2023-02-15]. (ang.).
  18. Pacers Waive Four Players. nba.com. [dostęp 2023-02-15]. (ang.).
  19. Nik Stauskas - realgm.com. realgm.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  20. Big Ten Conference Player of the Year Winner. sports-reference.com. [dostęp 2023-01-26]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]