Nikołaj Zubow (1763–1805) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nikołaj Zubow

Николай Александрович Зубов

pułkownik
Data i miejsce urodzenia	24 kwietnia 1763 Włodzimierz
Data śmierci	9 sierpnia 1805
Przebieg służby
Lata służby	1782–1801
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego
Główne wojny i bitwy	Wojna rosyjsko-turecka (1787-1792) insurekcja kościuszkowska
Odznaczenia

Nikołaj Zubow (1763–1805) – rosyjski wojskowy, najstarszy z braci Zubowów. Młodsi odeń byli Płaton Zubow i Walerian Zubow.

Rozpoczął służbę w gwardii konnej. Jego młodszy brat Płaton Zubow - faworyt Katarzyny II wspomógł jego karierę. W roku 1789 Nikołaj awansował na podpułkownika, następnie brał udział w II wojnie tureckiej.

W czasie insurekcji kościuszkowskiej 26 czerwca 1794 roku stoczył bitwę pod Sołami z dywizjami Jakuba Jasińskiego i Jerzego Franciszka Grabowskiego^[1].

Już jako pułkownik przywiózł do Petersburga wiadomość o zwycięstwie nad Rymnikiem. Był jednym z zabójców Pawła I. Prawdopodobnie zadał mu pierwszy cios złotą tabakierą.

• https://web.archive.org/web/20050114162932/http://rosja.osman.livenet.pl/postacie.html