Niszczyciele rakietowe typu Kidd – Wikipedia, wolna encyklopedia

Niszczyciele rakietowe typu Kidd

USS Callaghan (DDG-994)
Kraj budowy	Stany Zjednoczone
Użytkownicy	US Navy  Republika Chińska
Wejście do służby	1981
Zbudowane okręty	4
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	9700 t
Długość	171 m
Szerokość	16,8 m
Zanurzenie	9,4 m
Napęd	4 turbiny gazowe General Electric LM2500 o mocy 80 000 KM napędzające 2 śruby
Prędkość	33 węzłów
Załoga	330
Uzbrojenie	2×II wyrzutnie pocisków przeciwlotniczych Standard SM-2ER 1 × wyrzutnia rakietotorped RUM-139 VL Asroc 2×IV wyrzutnie pocisków przeciwokrętowych AGM-84/RGM-84/UGM-84 Harpoon 2 armatu 127 mm plot 2 × zestaw przeciwrakietowy Phalanx CIWS 20 mm 2×III wyrzutnie torped Mk 46
Wyposażenie lotnicze	1 śmigłowiec Sea King lub dwa Seasprite
Multimedia w Wikimedia Commons

Niszczyciele rakietowe typu Kidd – seria czterech amerykańskich niszczycieli rakietowych budowanych na zamówienie Iranu. Po wybuchu rewolucji islamskiej okręty zostały przejęte przez US Navy. W 2001 zostały sprzedane marynarce wojennej Tajwanu. Są czasem określane jako podtyp typu Spruance.

Okręty zyskały przydomek "Nieżyjący admirałowie" ponieważ poszczególnym jednostkom serii nadano imiona po admirałach poległych podczas II wojny światowej.

• USS "Kidd" został nazwany imieniem admirała Isaaca C. Kidda, który zginął na pokładzie okrętu flagowego "Arizona" podczas ataku na Pearl Harbor 7 grudnia 1941.
• USS "Callaghan" został nazwany imieniem admirała Daniela Callaghana, który zginął podczas bitwy pod Guadalcanalem 13 listopada 1942 na pokładzie USS "San Francisco" (CA-38).
• USS „Scott”(inne języki) został nazwany imieniem admirała Normana Scotta, który zginął podczas bitwy pod Guadalcanalem na pokładzie krążownika USS "Atlanta" (CL-51).
• USS "Chandler" został nazwany imieniem admirała Theodore Chandlera, który zginął 7 stycznia 1945 z powodu poparzeń odniesionych po ataku kamikaze na okręt flagowy USS "Louisville" (CA-28).

W 1973 Szach Iranu złożył w USA zamówienie na dwie zmodyfikowane jednostki typu Spruance, które miały pełnić służbę w rejonie Zatoki Perskiej i Oceanu Indyjskiego. Zamówienie poszerzono o 4 jednostki, z których z dwóch ostatecznie zrezygnowano. Po proklamowaniu Islamskiej Republiki Iranu w 1979 Kongres Stanów Zjednoczonych anulował kontrakt, a okręty znajdujące się w różnych fazach budowy zostały przejęte przez US Navy. Okręty były budowane w stoczni Ingalls Shipbuilding w Pescagoulla. Okręty z uwagi na silne uzbrojenie były wykorzystywane głównie do przeciwlotniczej obrony zespołów floty. Jako zadanie drugorzędne przeznaczono dla nich zwalczanie okrętów podwodnych.

• Zenon Nycz, Amerykańskie niszczyciele rakietowe typu Kidd, Okręty Wojenne, nr 1/1992, INDEX 36830X

• ATyp Kidd (DDG), okretywojenne.mil.pl. [dostęp 2012-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-05)]. (pol.).
• www.hazegray.org (en)