No contest – Wikipedia, wolna encyklopedia

No contest – unieważnienie walki, głównie bokserskiej (ale też kick-boxerskiej, MMA), która zakończyła się z przyczyn niezależnych od zawodników lub której pierwotny rezultat został uznany za sprzeczny z zasadami sportu.

W zależności od regulaminu, według którego toczy się walka i dyscypliny sportowej, przyczyną uznania walki za nieodbytą może być:

  • przerwanie zawodów przez policję (częsty przypadek w czasach, gdy zawodowe pięściarstwo było nielegalne)
  • usterka techniczna ringu, oświetlenia, oficjalnego zegara itp., uniemożliwiająca dokończenie walki
  • przerwanie zawodów z powodu zmiany pogody (w przypadku ich rozgrywania na wolnym powietrzu)
  • kontuzja jednego z zawodników niebędąca rezultatem ciosu rywala (np. przypadkowe zderzenie się głowami, wypadnięcie z ringu)
  • ogłoszony po walce pozytywny wynik kontroli antydopingowej jednego[potrzebny przypis] z zawodników
  • zastosowanie przez jednego[potrzebny przypis] z zawodników zabronionych substancji natłuszczających ciało
  • zastosowanie przez jednego[potrzebny przypis] z zawodników nieregulaminowych rękawic, bandaży i innego sprzętu
  • jednoczesne, wzajemne znokautowanie się zawodników
  • decyzja sędziego o przerwaniu walki z powodu braku zaangażowania i chęci do jej kontynuowania ze strony obu zawodników
  • dyskwalifikacja obu zawodników
  • korupcja (np. „ustawienie” wyniku)
  • pomyłka sędziego (np. w punktacji).