Nonparel – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nonparel (fr. nonpareil – niezrównany) – stopień pisma o wielkości 6 punktów typograficznych (2,256 mm) w systemie Didota^[1].

Po raz pierwszy pismo 6-punktowe zostało zastosowane w druku w XVI wieku^[2]. Ze względu na to, że uzyskanie wówczas tak małej czcionki było bardzo trudne, pismo to nazwano nonpareil, czyli niezrównane^[2].

Zobacz też

Przypisy

↑ Andrzej Tomaszewski: Leksykon pism drukarskich. Warszawa: Wydawnictwo Krupski i S-ka, 1996, s. 159. ISBN 83-86117-50-8.
↑ ^a ^b Marian Drabczyński, Tadeusz Galewski, Filip Trzaska: Od rękopisu do książki. Warszawa: WPLiS, 1958, s. 272.

[leksykon-1] Andrzej Tomaszewski: Leksykon pism drukarskich. Warszawa: Wydawnictwo Krupski i S-ka, 1996, s. 159. ISBN 83-86117-50-8.

[rekopis-2] Marian Drabczyński, Tadeusz Galewski, Filip Trzaska: Od rękopisu do książki. Warszawa: WPLiS, 1958, s. 272.

[1]

[2]