Nosów (gmina) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nos(k)ów
gmina wiejska
1867-1870
Państwo

 Królestwo Polskie

Gubernia

gubernia radomska

Powiat

opatowski

Data powstania

1 stycznia 1867

Data likwidacji

1 stycznia 1870

Siedziba

Nosów

Populacja (1867)
• liczba ludności


1848

Szczegółowy podział administracyjny
Liczba miejscowości

19

brak współrzędnych

Nosów (lub Nosków, od 1870 Waśniów) – dawna gmina wiejska istniejąca do 1870 roku w guberni radomskiej. Siedzibą władz gminy był Nosów.

Gminę zbiorową Nosów utworzono 13 stycznia 1867[1] w związku z reformą administracyjną Królestwa Polskiego. Gmina weszła w skład nowego powiatu opatowskiego w guberni radomskiej i liczyła 1848 mieszkańców[2].

W jej skład weszły wsie Buków, Boleszyn, Broniowice, Wojeciechowice, Wióry, Gaj, Zagaje, Zajączkowice, Kotarszyn, Małe Jodło, Nosów, Prusinowice, Piotrów, Pentkosławice, Chocimów, Czażów, Czajenczye, Szeligi i Jamy[2].

13 stycznia 1870[3] do gminy przyłączono pozbawiony praw miejskich Waśniów, po czym gmina została zniesiona przez przemianowanie na gminę Waśniów[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. 1 stycznia 1867 wg kalendarza juliańskiego
  2. a b Dziennik Urzędowy Gubernii Radomskiej, 1866, nr 54, z 31 grudnia 1866
  3. 1 stycznia 1870 wg kalendarza juliańskiego
  4. Postanowienie z 24 października (5 listopada) 1869, ogłoszone 1 (13 stycznia) 1870 (Dziennik Praw, rok 1869, tom 69, nr 239, str. 419)