Nosów (gmina) – Wikipedia, wolna encyklopedia
gmina wiejska | |||
1867-1870 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Gubernia | |||
Powiat | |||
Data powstania | 1 stycznia 1867 | ||
Data likwidacji | 1 stycznia 1870 | ||
Siedziba | |||
Populacja (1867) • liczba ludności |
| ||
Szczegółowy podział administracyjny | |||
|
Nosów (lub Nosków, od 1870 Waśniów) – dawna gmina wiejska istniejąca do 1870 roku w guberni radomskiej. Siedzibą władz gminy był Nosów.
Gminę zbiorową Nosów utworzono 13 stycznia 1867[1] w związku z reformą administracyjną Królestwa Polskiego. Gmina weszła w skład nowego powiatu opatowskiego w guberni radomskiej i liczyła 1848 mieszkańców[2].
W jej skład weszły wsie Buków, Boleszyn, Broniowice, Wojeciechowice, Wióry, Gaj, Zagaje, Zajączkowice, Kotarszyn, Małe Jodło, Nosów, Prusinowice, Piotrów, Pentkosławice, Chocimów, Czażów, Czajenczye, Szeligi i Jamy[2].
13 stycznia 1870[3] do gminy przyłączono pozbawiony praw miejskich Waśniów, po czym gmina została zniesiona przez przemianowanie na gminę Waśniów[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ 1 stycznia 1867 wg kalendarza juliańskiego
- ↑ a b Dziennik Urzędowy Gubernii Radomskiej, 1866, nr 54, z 31 grudnia 1866
- ↑ 1 stycznia 1870 wg kalendarza juliańskiego
- ↑ Postanowienie z 24 października (5 listopada) 1869, ogłoszone 1 (13 stycznia) 1870 (Dziennik Praw, rok 1869, tom 69, nr 239, str. 419)