Nostrzyk wołżański – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nostrzyk wołżański
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	bobowce
Rodzina	bobowate
Podrodzina	bobowate właściwe
Rodzaj	nostrzyk
Gatunek	nostrzyk wołżański
	Nazwa systematyczna
	Melilotus wolgicus Poir.; J.B.A.M.de Lamarck, Encycl., Suppl. 3: 648 (1814)
Synonimy
	Medicago ruthenica (Ser.) E.H.L.Krause; Melilotus integerrimus Steven ex Trautv.; Melilotus laxus Steven ex Trautv.; Melilotus micranthus Willd. ex Steven; Melilotus ruthenicus Ser. in A.P.de Candolle; Sertula ruthenica (Ser.) Kuntze; Trifolium melilotus-ruthenicum M.Bieb.;
	Medicago ruthenica (Ser.) E.H.L.Krause; Melilotus integerrimus Steven ex Trautv.; Melilotus laxus Steven ex Trautv.; Melilotus micranthus Willd. ex Steven; Melilotus ruthenicus Ser. in A.P.de Candolle; Sertula ruthenica (Ser.) Kuntze; Trifolium melilotus-ruthenicum M.Bieb.;
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Nostrzyk wołżański (Melilotus wolgicus Poir.) – gatunek roślin z rodziny bobowatych (Fabaceae). Występuje naturalnie we wschodniej Europie (Ukrainie i Rosji) oraz w zachodniej i środkowej Azji (zachodnia Syberia, Kazachstan i Mongolia)^[3]. Jako introdukowany rośnie w wielu krajach europejskich oraz w rejonie Kaukazu^[3]. W Polsce rośnie jako rzadko zawlekany, ale lokalnie zadomawiający się gatunek^[4]^[5]. Zarejestrowany został w rozproszonych stanowiskach w południowej części kraju, poza tym w Szczecinie i Warszawie^[6]. Rośnie na stepach i stromych stokach dolin rzecznych^[7].

Morfologia

Pokrój: Roślina dwuletnia o pędzie zwykle silnie gałęzistym od dołu. Łodyga jest kanciasta i z rzadka owłosiona, osiąga do 100 cm (rzadziej do 120 cm^[8]) wysokości^[7].
Liście: Trójlistkowe. Listki dolnych liści rombowojajowate, górnych lancetowate do równowąskich, na wierzchołku zaostrzone lub tępe. Brzegi listków odlegle ząbkowane, u górnych liści często całobrzegie. Przylistki szczeciniaste, niepodzielone^[7].
Kwiaty: Motylkowe, zebrane po 30–50 w luźne kwiatostany groniaste o długości 4–10 cm. Kwiaty osiągają 3–3,5 mm długości^[7] i zwisają^[8] na podobnej długości, cienkich szypułkach^[7]. Rzadko owłosiony kielich jest dzwonkowaty, o rurce równo uciętej, dłuższej od ząbków. Korona jest biała, z żagielkiem dłuższym od skrzydełek i z nimi z kolei dłuższymi od łódeczki. Zalążnia z dwoma zalążkami^[7].
Owoc: Siatkowato żyłkowany strąk długości około 5 mm, zwykle z pojedynczym nasionem, rzadziej z dwoma^[7].
Gatunki podobne: W Europie Środkowej biało kwitnie znacznie częściej spotykany nostrzyk biały M. albus, który różni się gęstszymi kwiatostanami, większymi kwiatami osiągającymi 4–5 mm i krótszymi szypułkami (do 1,5 mm)^[7].

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2024-01-29] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Fabales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2024-01-29] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Melilotus wolgicus Poir., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-01-29] .
↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006, s. 272. ISBN 83-01-14342-8.
↑ ZbigniewZ. Mirek ZbigniewZ. i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 115, ISBN 978-83-62975-45-7 .
↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA. Zając, MariaM. Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 356, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h WładysławW. Szafer WładysławW., BogumiłB. Pawłowski BogumiłB. (red.), Flora polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych, t. VIII, Warszawa: PAN, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959, s. 47-48 .
↑ ^a ^b Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 272. ISBN 83-01-14342-8.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2024-01-29] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Fabales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2024-01-29] (ang.).

[powo-3] Melilotus wolgicus Poir., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-01-29] .

[klucz-4] Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006, s. 272. ISBN 83-01-14342-8.

[checklist-5] ZbigniewZ. Mirek ZbigniewZ. i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 115, ISBN 978-83-62975-45-7 .

[6] Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA. Zając, MariaM. Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 356, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .

[szafer-7] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h WładysławW. Szafer WładysławW., BogumiłB. Pawłowski BogumiłB. (red.), Flora polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych, t. VIII, Warszawa: PAN, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959, s. 47-48 .

[rutkowski-8] Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 272. ISBN 83-01-14342-8.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]