Nowa Częstochowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nowa Częstochowa
Część miasta Częstochowy
Ilustracja
Rynek Wieluński, historyczny rynek Nowej Częstochowy
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miasto

Częstochowa

Dzielnica

Częstochówka-Parkitka

Prawa miejskie

1717

W granicach Częstochowy

1826

SIMC

0930934

Położenie na mapie Częstochowy
Mapa konturowa Częstochowy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Nowa Częstochowa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Nowa Częstochowa”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Nowa Częstochowa”
Ziemia50°48′59″N 19°05′45″E/50,816389 19,095833

Nowa Częstochowa − miasto w latach 1717–1793 i 1801–1826, u podnóża Jasnej Góry, w 1826 roku miasto połączono ze Starą Częstochową tworząc współczesną Częstochowę. Dawne tereny miasta stanowią obecnie część dzielnicy Częstochówka-Parkitka.

Nazwa ta dotyczy również osiedla powstającego w odległości ok. 1 km od historycznego centrum Nowej Częstochowy.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość wzmiankowana jako wieś o nazwie Częstochowa od 1220, w 1356 lokowana na prawie niemieckim, od XV wieku pod nazwą Częstochówka[1]. W 1382 roku książę Władysław Opolczyk ufundował tu klasztor paulinów w dawnym kościele parafialnym. W klasztorze tym od 1384 roku znajdował się, uważany za cudowny, Obraz Matki Boskiej Częstochowskiej. Wstawiennictwu Matki Boskiej Częstochowskiej przypisywane było wiele cudów oraz historycznych zwycięstw i sukcesów polskiej polityki i wojskowości. Stało się to główną przyczyną rozwoju ruchu pielgrzymkowego do klasztoru jasnogórskiego.

Przez cały okres swojego istnienia miasto posiadało zabudowę drewnianą[2], związaną z obronnym charakterem klasztoru, jednej z najpotężniejszych twierdz na zachodnim pograniczu Polski. Miejscowość kilkakrotnie palona, m.in. w czasie potopu szwedzkiego i konfederacji barskiej[2][3].

W 1717 roku miejscowość otrzymała prawa miejskie od króla Polski Augusta II Mocnego[3][2]. Po uzyskaniu praw miejskich, na rynku rozpoczęła się budowa, drewnianego ratusza, który spłonął w czasie konfederacji barskiej.

W 1793 roku, miasto znalazło się w rękach pruskich. Nowe władze, nie uznały praw miejskich Nowej Częstochowy, by móc skonfiskować je klasztorowi, bez odszkodowania. W 1801 roku, Prusy nadały Nowej Częstochowie, własne prawa miejskie, tym razem tworząc miasto rządowe[4]. W 1826 roku, miasto połączono ze Starą Częstochową, miastem położonym kilka kilometrów dalej, na wschód, nad rzeką Wartą[3], w jedno miasto, o nazwie Częstochowa.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. K. Nabiałek, Kto założył miasto Częstochowę? Przyczynek do urbanizacji Małopolski w XIV wieku, „Średniowiecze Polskie i Powszechne” 15 (2010), s. 88.
  2. a b c Portrety ulic. Wokół Rynku Wieluńskiego
  3. a b c Joanna Skiba: Spacerownik po Częstochowie. Agora SA, 2010, s. 145-146, seria: Biblioteka Gazety Wyborczej. ISBN 978-83-268-0030-6.
  4. Alfred Czarnota, Stefan Krakowski: Dzieje Częstochowy od zarania do czasów współczesnych. Katowice: Wydawnictwo „Śląsk”, 1964, s. 83. OCLC 18530524.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]