Nowa Sikorska Huta – Wikipedia, wolna encyklopedia
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Sołectwo | Sikorzyno |
Liczba ludności (2013) | 88 |
Strefa numeracyjna | 58 |
Kod pocztowy | 83-315[2] |
Tablice rejestracyjne | GKA |
SIMC | 0173976 |
Położenie na mapie gminy Stężyca | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu kartuskiego | |
54°11′47″N 18°04′00″E/54,196389 18,066667[1] |
Nowa Sikorska Huta (kaszub. Nowô Sëkòrskô Hëta) – wieś w Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Stężyca[3][4], na Kaszubach. Wchodzi w skład sołectwa Sikorzyno.
Do 2023 miejscowość była kolonią wsi Sikorzyno[5].
W latach 1975–1998 kolonia administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Nowa Sikorska Huta na dzień 31 grudnia 2013 r. miała 88 stałych mieszkańców[6].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Nowa Sikorska Huta, wymieniona po raz pierwszy przez opata kartuzów J. Schwengla jako Sikorzynska Hutta Nowa, potem źródła podają w kolejności Nowa Sikorska Huta, po ostatniej wojnie schematyzm diecezji chełmińskiej z roku 1975 błędnie Sikorskanowahuta, w ostatnim diecezji pelplińskiej z r. 1995 już poprawnie osobno Sikorska Nowa Huta, tak też w Obwieszczeniu WRN z r. 1951, Urząd Gminy posługuje się kolejnością członów Nowa Sikorska Huta. Księgi ławnicze Kościerzyny notują Sikorską Hutę od 1687.[potrzebny przypis]
Nazwa złożona: człon Sikorska od nazwy miejscowości Sikorzyno, Nowa w opozycji do Stara, Huta kulturowy, mówiący o tym, że i tu produkowano węgiel drzewny oraz smołę. Źródła historyczne wprost o tym nie mówią, jest to jednak wniosek analogiczny do innych licznych Hut na Pomorzu i na Kaszubach. Postać ze schematyzmu diecezjalnego z roku 1975 Sikorskanowahuta oddaje wiernie nazwę niemiecka SikorschinerNeuhutte. Niemcy pisali też Sikorschin-Neuhutte, hitlerowcy Sickener Neuhutte.[potrzebny przypis]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 88143
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1152 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 grudnia 2023 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw i rodzajów niektórych miejscowości oraz obiektów fizjograficznych. (Dz.U. z 2023 r. poz. 2799)
- ↑ Liczba ludności Gminy Stężyca na dzień 31.12.2013 r.. gminastezyca.pl. [dostęp 2015-01-14].