Nurredin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nurredin, nurredin sułtan – drugi po chanie urzędnik w hierarchii Chanatu Krymskiego. Teoretycznie drugi następca i regent władcy (pierwszym był kałga). Zarządca lewej strony państwa (zachodniej część kraju) i dowódca lewego, mniej licznego skrzydła armii krymskiej w czasie walnych wypraw wojennych[1].

Stanowisko wprowadzone przez Mehmeda II Gireja, który nie mogąc mianować kałgą swojego syna (Saadet II Girej) utworzył nowy urząd. Nie odgrywał większej roli, urzędował w cieniu kałgi i chana. Po śmierci kałgi zazwyczaj awansowany na to stanowisko, lecz nie było to ścisłą regułą[2].

Posiadał własny, niezależny aparat urzędniczy z wezyrem na czele, podobnie jak chan i kałga.

W tytulaturze często łączono tytuł nurredina z sułtanem (syn lub brat chana).

Z 40 chanów krymskich tylko pięciu pełniło bezpośrednio przed objęciem tronu urząd nurredina[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Leszek Podhorodecki: Chanat Krymski i jego stosunki z Polską w XV-XVIII wieku, Książka i Wiedza, Warszawa 1987
  2. Dariusz Skorupa: Stosunki polsko-tatarskie 1595-1623, wyd. PAN, Warszawa 2004, s. 31-32 ISBN 83-89729-05-9
  3. Halil Inalcik: Power Relationships between Russia, the Crimea and the Ottoman Empire as Reflected in Titulature, Paryż 1986, s. 175