ORP Gdańsk (1964) – Wikipedia, wolna encyklopedia

ORP Gdańsk
Ilustracja
Jeden z polskich kutrów rakietowych proj. 205 (prawdopodobnie „Gdańsk” z fałszywym numerem)
Klasa

kuter rakietowy

Projekt

205

Historia
 Marynarka Wojenna (PRL)
Wejście do służby

1964

Wycofanie ze służby

1989

ORP „Gdańsk” – okręt polskiej Marynarki Wojennej, kuter rakietowy radzieckiego projektu 205 (według nomenklatury NATO: typ Osa I). Był drugim okrętem noszącym imię ORP „Gdańsk”.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Został zbudowany w Stoczni Rzecznej w Rybińsku na terenie byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Był drugim z trzynastu okrętów tego typu w Polsce. Do służby w 3 dywizjonie kutrów torpedowych 3 Brygady Kutrów Torpedowych w Gdyni wszedł 9 września 1964 roku. Od 1971 roku znajdował się w składzie 2 dywizjonu Kutrów Rakietowo-Torpedowych 3 Flotylli Okrętów w Gdyni. W dniach 4–26 maja 1983 roku okręt wziął udział w wielkich ćwiczeniach sił Marynarki Wojennej o kryptonimie Reda-83[1]. Został skreślony z listy floty 28 lutego 1989 roku. Miał stały numer burtowy 422, a imię nosił od miasta Gdańska.

Dowódcą okrętu był m.in. por. mar. Zbigniew Badeński.

Do 1978 roku obok stałego niejawnego numeru burtowego, okręt nosił zmienne lub fałszywe numery w celu maskowania, m.in. w 1965 roku prawdopodobnie: 043, na początku lat 70. prawdopodobnie: 146, a na potrzeby sesji fotograficznej: 164, a w 1976 roku: 102[2].

Dane taktyczno-techniczne

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: kutry rakietowe projektu 205.
  • Wyporność standardowa: 171 t
  • Długość: 38,5 m
  • Szerokość: 7,6 m
  • Prędkość maksymalna: 40 w
  • Zasięg: 800 Mm
  • Autonomiczność: 5 dób
  • Wielkość załogi: 30 osób

Uzbrojenie

[edytuj | edytuj kod]
  • 4x1 wyrzutnie przeciwokrętowych kierowanych pocisków rakietowych P-15 Termit (według nomenklatury NATO: SS-N-2A Styx)
  • nie posiadał wyrzutni strzała
  • 2x2 armaty morskie kalibru 30 mm AK-230

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rochowicz 2020 ↓, s. 45-46.
  2. Robert Rochowicz: Narcyz – system zmiennych numerów burtowych. Magnum-X, 2020.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Robert Rochowicz. Reda-83 – kiedyś to były ćwiczenia. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 7-8 (1999), 2020. Magnum-X. ISSN 1426-529X.