Objaw Erba – Wikipedia, wolna encyklopedia

Objaw Erba (ang. Erb's phenomenon) – objaw występujący w tężyczce. Polega na zwiększonej pobudliwości nerwów ruchowych (np. nerwu twarzowego) na prąd galwaniczny. Zjawisko to opisał Wilhelm Heinrich Erb w 1874 roku.

• Objaw Lusta
• Objaw Trousseau (klasyczny)
• Objaw Chvostka

• Erb WH. Zur Lehre von der Tetanie, nebst Bemerkungen über die elektrische Erregbarkeit motorischer Nerven. „Archiv für Psychiatrie und Nervenkrankheiten (Berlin)”. 4, s. 271-316, 1874. 

• Erb's phemomenon w bazie Who Named It (ang.)