Obniżenie Zawidowskie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Obniżenie Zawidowskie
Megaregion

Pozaalpejska Europa Środkowa

Prowincja

Masyw Czeski

Podprowincja

Sudety z Przedgórzem Sudeckim

Makroregion

Pogórze Zachodniosudeckie

Mezoregion

Obniżenie Żytawsko-Zgorzeleckie

Mikroregion(y)

Obniżenie Zawidowskie

Zajmowane
jednostki
administracyjne

Województwo dolnośląskie Powiat zgorzelecki Zawidów (gmina) Czechy

Obniżenie Zawidowskie (332.253)[1]obniżenie w południowo-zachodniej Polsce w województwie dolnośląskim, w powiecie zgorzeleckim, w większości powierzchni w gminie Zawidów. Na terenie obniżenia położone jest miasto Zawidów, z którego to właśnie wywodzi się nazwa mikroregionu.

Jest to jeden z czterech mikroregionów położonych w obszarze makroregionu Obniżenie Żytawsko-Zgorzeleckie. Charakteryzuje się specyficzną budową geologiczną oraz rzeźbą terenu.

Budowa geologiczna[2]

[edytuj | edytuj kod]

Chociaż na powierzchni obszaru występują osady czwartorzędowe powiązane z działalnością fluwioglacjalną oraz fluwialną, na terenie obniżenia mamy także do czynienia z wychodniami granodiorytów z neoproterozoiku nazywane Granodiorytami Zawidowskimi[3]. Osady powiązane z działalnością zlodowacenia środkowopolskiego to głównie gliny zwałowe, miejscami występujące na węglach brunatnych oraz piaski i mułki kemów. Występują także piaski i żwiry rzeczne terasów nadzalewowych do 6 m.n.p. rzeki z okresu zlodowacenia północnopolskiego. Występują tutaj także gliny pyłowate, lessopodobne. Do najmłodszych osadów zaliczamy piaski, żwiry i mamuły (mady) rzeczne.

Rzeźba terenu[2]

[edytuj | edytuj kod]

Na terenie obniżenia występują formy glacjalne, do których możemy wliczyć wysoczyzny morenowe, równiny sandrowe oraz miejscami kemy. Formy eoliczne to przeważnie pokrywy lessowe i pyłowe. Występujące formy rzeczne to przeważnie dna dolin rzecznych – w tym przypadku dolina Kociego Potoku oraz częściowo dolina Witki. Formy antropogeniczne występujące w mikroregionie powstałe wskutek eksploatacji złóż są to głównie żwirownie, piaskownie, glinianki.

Roślinność

[edytuj | edytuj kod]

Położenie Geobotaniczne[4]

[edytuj | edytuj kod]

Pod względem regionalizacji botanicznej Obniżenie Zawidowskie zaliczamy do Prowincji Subatlantyckiej Górskiej, Podprowincji Hercyńsko-Czeskiej, Działu Sudeckiego (G), Krainy Sudetów (G.1.), Podkrainy Zachodniosudeckiej (G.1a.), Okręgu Pogórza Sudeckiego (G.1a.1.), Podokręgu Sulikowskiego (G.1a.1.a).

Potencjalna Roślinność[5]

[edytuj | edytuj kod]

Potencjalna roślinność obniżenia zaliczana jest do zbiorowisk grądowych zespołu Galio-Carpinetum. W odmianie śląsko-wielkopolskiej, formie podgórskiej zarówno w serii ubogiej (Galio-Capinetum, submont., poor), jak i żyznej (Galio-Capinetum, submont., rich).

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jerzy Kondracki, Geografia regionalna polski, wyd. 3 uzup., 1 dodr, Warszawa: PWN, 2009, ISBN 978-83-01-16022-7, OCLC 750580903.
  2. a b Zbigniew Cymerman, Szczegółowa mapa geologiczna Polski w skali 1:50 000 wraz z objaśnieniami, arkusz 756 – Zgorzelec, Warszawa: Ministerstwo Środowiska i Państwowy Instytut Geologiczny, 2008, ISBN 978-83-7538-381-2.
  3. January Szałamacha, Maria Szałamacha, Problem genezy granodiorytów zawidowskich oraz gnejsów granodiorytowych okolic Grabiszyc i Leśnej, „Przegląd Geologiczny nr.2”, 1968.
  4. Jan Marek Matuszczak, Geobotanical regionalization of Poland, Warszawa: IGiPZ PAN, 2008.
  5. Matuszkiewicz W., Faliński J.B., Kostrowicki A.S., Matuszkiewicz J.M., Olaczek R., Wojterski T., 1995, Potencjalna roślinność naturalna Polski. Mapa przeglądowa 1:300 000. Arkusze 1-12, IGiPZ PAN, Warszawa.