Oborniki-Północ (gmina) – Wikipedia, wolna encyklopedia
gmina wiejska | |||
1934-1954[1] | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | 1934-39: poznańskie | ||
Powiat | |||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||
|
Oborniki-Północ – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1934–1954[2] w woj. poznańskim (dzisiejsze woj. wielkopolskie). Siedzibą władz gminy były Oborniki, które jednak nie wchodziły w jej skład (gmina miejska).
Gmina zbiorowa Oborniki-Północ została utworzona 1 sierpnia 1934 roku w powiecie obornickim w woj. poznańskim z dotychczasowych jednostkowych gmin wiejskich: Bąblin, Bąbliniec, Dąbrówka Leśna, Jaracz, Kiszewko, Kiszewo, Kowanowo, Kowanówko, Lipa, Ludomicko, Ludomy, Nowołoskoniec, Pacholewo, Podlesie, Rożnowice, Rożnowo, Rożnowo-Młyn, Rudki i Stobnica Młyn[3].
Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 20 gromad: Bąblin, Dąbrówka Leśna, Jaracz, Kiszewko, Kiszewo, Kowanowo, Kowanówka, Lipa, Ludomicko, Ludomy, Łukowo, Nowołoskoniec, Pacholewo, Podlesie, Rożnowo, Rudki, Słonawy, Stobnica, Stobnicko i Szczytno[4]. Gmina została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[5].
Jednostki nie przywrócono 1 stycznia 1973 roku po reaktywowaniu gmin[6], powstała jednak gmina Oborniki, obejmująca obszary dawnych gmin Oborniki-Północ i Oborniki-Południe.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ W czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
- ↑ Od 1 sierpnia 1934 do 28 września 1954
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 68, poz. 615
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312