Obszar metropolitalny Charlotte – Wikipedia, wolna encyklopedia

Obszar metropolitalny Charlotte
Metrolina
Państwo	Stany Zjednoczone
Stan	Karolina Północna; Karolina Południowa
Powierzchnia	14 497 km²
Populacja (2020); • liczba ludności; • gęstość	; 2 660 329; 183,5 os./km²
	Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych Obszar metropolitalny Charlotte
	35°23′N 80°50′W/35,383333 -80,833333

Obszar metropolitalny Charlotte – obszar metropolitalny znajdujący się po obu stronach granicy stanów Karolina Północna i Karolina Południowa. Według spisu z 2020 roku liczy ponad 2,6 mln mieszkańców i jest 23. co do wielkości i jednym z najszybciej rozwijających się w Stanach Zjednoczonych^[1]. Obejmuje takie miasta jak: Charlotte, Gastonia, Concord, Huntersville i Rock Hill^[2].

Podział

Obszar metropolitalny Charlotte (MSA) obejmuje następujące hrabstwa: Cabarrus, Gaston, Iredell, Lincoln, Mecklenburg, Rowan i Union w Karolinie Północnej, oraz Chester, Lancaster i York w Karolinie Południowej^[3]. Większy połączony obszar statystyczny (CSA) dodatkowo obejmuje hrabstwa Stanly i Cleveland, w Karolinie Północnej^[4].

Gospodarka

Obszar metropolitalny Charlotte to globalne centrum finansowe i rozrywkowe, a także ważny węzeł komunikacyjny. Charlotte będąc siedzibą Bank of America i Truist Financial, a także największym centrum zatrudnienia Wells Fargo jest drugim po Nowym Jorku co do wielkości centrum finansowym w Stanach Zjednoczonych. Inne firmy z listy Fortune 500 mające tutaj swoje siedziby, to: Brighthouse Financial, Duke Energy, Honeywell, Lowe’s, Nucor i Sonic Automotive^[5]^[6]^[1].

Port lotniczy Charlotte jest szóstym co do wielkości lotniskiem na świecie pod względem ruchu lotniczego, a położenie miasta na skrzyżowaniu I-85 i I-77 sprawia, że jest to centrum logistyczne autostrad^[7]^[8]. Charlotte jest także centrum amerykańskich wyścigów samochodowych i domem dla klubów sportowych, takich jak: Carolina Panthers, Charlotte Hornets i Charlotte FC.

Edukacja

Obszar metropolitalny Charlotte jest domem dla wielu znanych instytucji szkolnictwa wyższego, w tym University of North Carolina at Charlotte, Johnson & Wales University, Queens University of Charlotte, Davidson College, Belmont Abbey College, Central Piedmont Community College i wielu innych^[9].

Demografia

Według danych z 2019 roku metropolię zamieszkiwało 2 636 883 mieszkańców, w tym 65,7% mieszkańców stanowiła ludność biała (59,9% nie licząc Latynosów), 23,0% to byli czarnoskórzy Amerykanie lub Afroamerykanie, 3,8% to Azjaci, 2,9% miało rasę mieszaną, 0,4% to rdzenna ludność Ameryki i 0,04% to Hawajczycy i mieszkańcy innych wysp Pacyfiku. Latynosi stanowili 10,6% ludności aglomeracji^[10].

Wśród osób deklarujących swoje pochodzenie do najliczniejszych grup należą osoby pochodzenia niemieckiego (10,4%), amerykańskiego (9,9%), irlandzkiego (8,1%), angielskiego (7,3%), szkockiego lub szkocko–irlandzkiego (4,8%), meksykańskiego (4,7%) i włoskiego (3,8%). Aglomerację zamieszkiwało także około 46 tys. osób polskiego pochodzenia (1,7%)^[11]^[12].

85,7% populacji w wieku powyżej 5 lat mówi w domu po angielsku i 8,7% po hiszpańsku. Inne języki nie miały więcej użytkujących jak 0,5% populacji^[13].

Religia

Największe grupy religijne w 2020 roku^[14]:

Kościół katolicki – 320 816 członków w 38 parafiach,
Południowa Konwencja Baptystów – 306 812 członków w 845 zborach,
lokalne bezdenominacyjne zbory ewangelikalne – 291 586 członków w 480 zborach,
Zjednoczony Kościół Metodystyczny – 141 481 członków w 333 kościołach,
Kościoły kalwińskie (gł. Kościół Prezbiteriański USA i ARPC) – ok. 100 tys. członków w 351 kościołach,
Kościoły zielonoświątkowe (gł. Kościół Boży i Zbory Boże) – ponad 70 tys. członków w 273 zborach.