Oculus – Wikipedia, wolna encyklopedia

Oculus (obecnie przeszklony) w Świątyni Sybilli w Puławach (2009)

Oculus (łac. oculus ‘oko’) – okrągły bądź owalny niezamykany[1] otwór w ścianie lub szczytowej części sklepienia (jak np. w kopule rzymskiego Panteonu), który przepuszcza powietrze i światło do wnętrza budowli. Obramienie otworu w przeciwieństwie do wolego oka jest niezdobione[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Szolginia Witold: Architektura i budownictwo, 1982, s. 268.
  2. Kozakiewicz Stefan: Słownik terminologiczny Sztuk Pięknych, 2002, s. 282.