Odtwarzacz CD – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł wymaga uzupełnienia informacji.

Artykuł należy uzupełnić o istotne informacje: rozbudować sekcję Konstrukcja.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Odtwarzacz CD – elektroniczne urządzenie cyfrowe służące do odtwarzania płyt CD z nagranym dźwiękiem w formacie Audio za pomocą wiązki lasera, w Polsce początkowo znane pod nazwą gramofon laserowy cyfrowy, gramofon cyfrowy^[1] lub dyskofon^[2] albo też odtwarzacz płyt kompaktowych^[3].

Historia

Odtwarzacze CD pojawiły się w pierwszej połowie lat 80. XX wieku i były konstruowane jako dodatkowe urządzenia do podłączenia do wież stereo.

Pierwszym produkowanym seryjnie na świecie odtwarzaczem CD był Sony CDP-101, którego premiera rynkowa odbyła się w Tokio 1 października 1982 roku^[4].

W roku 1986 na rynku oferowanych było ok. 100 typów odtwarzaczy CD wytwarzanych przez 30 producentów. Na przykład w RFN do połowy roku 1986 sprzedano 500 tysięcy odtwarzaczy CD i około 6 milionów płyt CD^[5].

Konstrukcja

W dobie miniaturyzacji urządzeń elektronicznych, odtwarzacze są również umieszczane w jednej obudowie wraz ze wzmacniaczem, tunerem oraz (w XXI w. coraz rzadziej) magnetofonem. Takie urządzenia potocznie nazywane są mini-wieżami.

Czytniki płyt CD były także wbudowywane do komputerów typu desktop i laptop. Dla nowszych lekkich laptopów odtwarzacz CD był podłączany kablem USB. Odtwarzacze miały także funkcję nagrywania płyt CD i płyt DVD.

Istnieją różne rodzaje odtwarzaczy CD. Jednym z nich jest przenośny odtwarzacz z wyjściem słuchawkowym, potocznie zwany discmanem od nazwy odtwarzacza produkowanego przez firmę Sony.

W Polsce produkcją odtwarzaczy CD (zwanych przed producentów krajowych również dyskofonami) zajmowały się trzy firmy:

Zakłady Radiowe Radmor w Gdyni – odtwarzacze z głowicami laserowymi firm Sony i Philips,
Zakłady Radiowe Diora w Dzierżoniowie – odtwarzacze z głowicami laserowymi firmy Philips,
Łódzkie Zakłady Radiowe Fonica – odtwarzacze z głowicami laserowymi firmy Sony.

Przypisy

↑ Bolesław Urbański: Magnetofony i gramofony cyfrowe. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1989, s. 155-181. ISBN 83-206-0872-4.
↑ gramofon cyfrowy, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2017-11-25] .
↑ Odtwarzacz płyt kompaktowych - encyklopedia WIEM onet.pl. [dostęp 2010-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
↑ Tom Howe: Sony CDP-101 - the Compact Disc is Introduced. www.cedmagic.com. [dostęp 2010-09-03].
↑ Z kraju i ze świata. „Radioelektronik”. 87, s. 1, sierpień 1986. Andrzej Sowiński (red. nacz.).

[urbanski-1] Bolesław Urbański: Magnetofony i gramofony cyfrowe. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1989, s. 155-181. ISBN 83-206-0872-4.

[2] gramofon cyfrowy, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2017-11-25] .

[3] Odtwarzacz płyt kompaktowych - encyklopedia WIEM onet.pl. [dostęp 2010-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].

[4] Tom Howe: Sony CDP-101 - the Compact Disc is Introduced. www.cedmagic.com. [dostęp 2010-09-03].

[RE-5] Z kraju i ze świata. „Radioelektronik”. 87, s. 1, sierpień 1986. Andrzej Sowiński (red. nacz.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]