Oferta publiczna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Oferta publiczna – publiczne proponowanie nabycia papierów wartościowych w dowolnej formie i w dowolny sposób pod warunkiem, iż propozycja skierowana jest do określonej liczby osób bądź też do nieoznaczonego adresata.

W prawie polskim

W myśl polskiego prawa ofertą publiczną jest udostępnianie, co najmniej 150 osobom lub nieoznaczonemu adresatowi, w dowolnej formie i w dowolny sposób, informacji o papierach wartościowych i warunkach ich nabycia, stanowiących wystarczającą podstawę do podjęcia decyzji o nabyciu tych papierów wartościowych^[1].

Jednakże KNF podaje, że 21.07.2019 została zmieniona definicja oferty publicznej i jest nią oferta skierowana do co najmniej 2 osób^[2].

Zobacz też

IPO (Initial Public Offer)

Przypisy

↑ Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1983).
↑ KNF, Q&A, pytanie 10, https://www.knf.gov.pl/podmioty/Podmioty_rynku_kapitalowego/Oferty_Publiczne_i_Prospekty_Emisyjne/Q&A_dot_ofert_publicznych_i_prospektow/zagadnienia_wstepne

[1] Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1983).

[2] KNF, Q&A, pytanie 10, https://www.knf.gov.pl/podmioty/Podmioty_rynku_kapitalowego/Oferty_Publiczne_i_Prospekty_Emisyjne/Q&A_dot_ofert_publicznych_i_prospektow/zagadnienia_wstepne

[1]

[2]