Okolica jarzmowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Okolica jarzmowa (łac. regio zygomatica) – w anatomii człowieka parzysta okolica głowy położona w obrębie twarzy.

Okolica jarzmowa ma nieregularny sześcioboczny kształt. Od tyłu graniczy z okolicą skroniową; od dołu i tyłu – z okolicą przyuszniczo-żwaczową; od dołu i przodu – z okolicą policzkową; od przodu – z okolicą podoczodołową; od góry i przodu – z okolicą oczodołową; od góry z okolicą czołową.

• Michał Reicher: Anatomia człowieka. Współautorzy: Tadeusz Bilikiewicz, Stanisław Hiller, Eugenia Stołyhwo; Przerobili i uzupełnili: E. Sieńkowski, T. Dzierżykray-Rogalski, W. Łasiński, S. Zawistowski, Z. Zegarska; Pod redakcją Wiesława Łasińskiego. Wyd. XI (VII). T. I (Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła. Mięśnie.). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 181,183–184. ISBN 83-200-2110-3.