Olimpia Bartosik-Wiśniewska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Olimpia Bartosik-Wiśniewska

Data i miejsce urodzenia	8 lutego 1976 Pińczów
Obywatelstwo	Polska
Tytuł szachowy	mistrzyni FIDE (1994)
Ranking FIDE	2072
Ranking krajowy FIDE	niesklasyfikowana na liście aktywnych

Olimpia Bartosik-Wiśniewska (ur. 8 lutego 1976 w Pińczowie) – polska szachistka.

Pod koniec lat 80. należała do czołowych juniorek świata, dwukrotnie zdobywając brązowe medale na mistrzostwach świata w Timișoarze (1988, do lat 12) i Portoryko (1989, do lat 14). W latach 1988–1996 pięciokrotnie zdobyła tytuły mistrzyni Polski juniorek w kategoriach wiekowych do 12, 16, 18 i 20 lat. Pomiędzy 1992 a 1997 r. trzykrotnie wystąpiła w finałach mistrzostw Polski kobiet, najlepszy wynik osiągając w 1992 r. w Świeradowie-Zdroju, gdzie zajęła XI miejsce. W 1993 r. zdobyła w Kaliszu tytuł mistrzyni kraju w szachach błyskawicznych. W 1997 r. zakończyła czynną karierę zawodniczą^[1].

Najwyższy ranking w karierze osiągnęła 1 lipca 1996 r., z wynikiem 2225 punktów zajmowała wówczas 8. miejsce wśród polskich szachistek^[2].

Aktualnie pracuje jako nauczycielka wychowania fizycznego w Gimnazjum nr 1 Raszynie^[3].

• Przerwana partia Olimpii – "Słowo Ludu" nr 65/A, 18 marca 2002 (pol.)
• ChessBase Megabase 2008

• Olimpia Bartosik-Wiśniewska – profil na stronie FIDE (ang.)