Olimpijski tor kolarski w Berlinie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Olimpijski tor kolarski w Berlinie
Radrennbahn, Radstadion
Państwo

 III Rzesza

Architekt

Clemens Schürmann

Data otwarcia

1936

Data zamknięcia

1936

Pojemność stadionu

15 000 widzów

Długość toru

400 m

Nawierzchnia toru

drewniana

Położenie na mapie Berlina
Mapa konturowa Berlina, po lewej znajduje się punkt z opisem „Olimpijski tor kolarski w Berlinie”
Położenie na mapie Rzeszy Niemieckiej
Mapa konturowa Rzeszy Niemieckiej, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Olimpijski tor kolarski w Berlinie”
Ziemia52°30′07″N 13°16′51″E/52,501944 13,280833

Olimpijski tor kolarski w Berlinie – nieistniejący już, tymczasowy tor kolarski w Berlinie, wybudowany na Letnie Igrzyska Olimpijskie 1936. Mógł pomieścić 15 000 widzów. Obiekt istniał przez dwa miesiące, podczas igrzysk odbyły się na nim konkurencje kolarstwa torowego.

Tor kolarski na igrzyska w Berlinie w 1936 roku wybudowano na terenie stadionu sportowego należącego od 1925 roku do Berliner Sport-Club[1]. Znajdował się on w dzielnicy Westend, niedaleko stacji kolejowej Berlin Westkreuz, północnego końca autostrady AVUS i obiektów targowych Messe Berlin[2]. Architektem toru kolarskiego był Clemens Schürmann. Drewniany tor miał długość 400 m i szerokość 6,3 m. Wysokość na łukach wynosiła 3 m. Częścią obiektu była zadaszona trybuna stadionu Berliner SC, mogąca pomieścić 1500 widzów. Na czas igrzysk wybudowano także dodatkowe trybuny mogące pomieścić 12 000 widzów. Pojemność całkowita areny podczas igrzysk wynosiła 15 000 widzów. Wewnątrz toru przygotowano drewniany podest o wymiarach 25 × 15 m. Obiekt wyposażono też m.in. w tablicę z zegarem i system nagłaśniający. Budowa toru rozpoczęła się 15 czerwca 1936 roku, a 1 lipca 1936 roku został on udostępniony kolarzom do treningów[3]. Olimpijskie konkurencje kolarstwa torowego, w całości rozgrywane na nowym torze, zostały przeprowadzone w dniach 6–8 sierpnia 1936 roku[4]. Tor powstał jako obiekt tymczasowy i dwa miesiące po powstaniu dokonano jego rozbiórki[5]. Dziś po torze, jak i po dawnym stadionie Berliner SC, nie ma już żadnego śladu.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Historie. www.berlinersportclub.de. [dostęp 2021-08-07]. (niem.).
  2. Stadtplan von Olympiade Berlin 1936 (1936). www.landkartenarchiv.de. [dostęp 2021-08-07]. (niem.).
  3. Karin Stöckel: Berlin Im Olympischen Rausch: Die Organisation Der Olympischen Spiele 1936. Hamburg: Diplomica Verlag, 2009, s. 29–30. ISBN 978-3-8366-6938-2. (niem.).
  4. Cycling at the 1936 Berlin Summer Games. www.sports-reference.com. [dostęp 2021-08-07]. (ang.).
  5. Horst Milde: 80 Jahre – Die Olympischen Spiele in Berlin 1936 und das Olympiastadion Berlin II. germanroadraces.de, 28 lipca 2016. [dostęp 2021-08-07]. (niem.).