Omfalos – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zobacz multimedia związane z tematem: Omfalos

Omfalos (gr. omphalós „pępek”) – starożytny artefakt w kształcie półokrągłego kamienia, który przez starożytnych Greków uważany był za pępek świata^[1]. Kamień znajdował się w świątyni Apolla w Delfach. Był on również uważany za wyrocznię, dzięki której ludzie kontaktowali się z bogami. Obecnie eksponowany przez Muzeum Archeologiczne w Delfach.

• Według kultury greckiej dwa orły wypuszczone przez Zeusa ze świątyni Apolla w różne strony spotkały się powtórnie w tym miejscu po obleceniu Ziemi. Na pamiątkę tego zdarzenia umieszczono w świątyni 2 złote orły, które zostały usunięte przez wodza Fokijczyków Filomelosa w czasie „wojny świętej” (IV w. p.n.e.)^[2].
• Jeden z mitów minojskich mówi, iż matka Zeusa podsunęła go Kronosowi, który pożerał własne dzieci. Kamień ocalił życie Zeusa, przez co był on z nim łączony^[3].