Opancerzenie – Wikipedia, wolna encyklopedia
Opancerzenie – wykorzystanie pancerza do zabezpieczenia ludzi, sprzętu itp. przed rażącym działaniem broni białej, pocisków, odłamków, fali uderzeniowej, promieniowania przenikliwego. Może być stałe lub instalowane (używane) doraźnie[1][2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ opancerzenie, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-01-26] .
- ↑ Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 278. ISBN 83-11-06229-3.