Opsyny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Opsyny – grupa światłoczułych, sprzężonych z białkami G, receptorów błonowych o masie cząsteczkowej 35–55 kDa, należących do rodziny białek retinylydynowych. Opsyny występują w warstwie receptorowej siatkówki jako kompleksy z chromoforami. W proces widzenia jest zaangażowanych pięć klasycznych grup opsyn, które pośredniczą w przekształcaniu fotonów w sygnał elektrochemiczny – pierwszym etapie transdukcji sygnału wzrokowego. W widzeniu zmierzchowym bierze udział rodopsyna, występująca w pręcikach, natomiast w widzeniu barwnym (fotopowym) uczestniczą jodopsyny, występujące w czopkach[1] (kompleksy chromofor–fotopsyny). Inne białko z grupy opsyn, melanopsyna, zaangażowane jest w rytm dobowy i odruch źreniczny, ale nie bezpośrednio w proces widzenia.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Bruce MacEvoy: Photopigment Molecules. handprint.com. [dostęp 2014-07-03]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]