Orchestra – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2016-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Orchestra (gr. orcheomai – tańczę) – nazwa półkolistego (pierwsze orchestry wytyczano w kształcie prostokąta, koła lub elipsy, z czasem przyjęła się forma półkola i ta uległa rozpowszechnieniu) placu w teatrach greckich i rzymskich, znajdującego się pomiędzy sceną a widownią. Była to centralna część teatru. Największe znaczenie miała w teatrach greckich, zwłaszcza w okresie budowania tzw. teatrów dionizojskich. Usytuowana u stóp wzgórza, była placem o średnicy 20 – 40 m z umieszczonym w jej środku ołtarzem boga thymele. Na niej odbywały się występy chóru i aktorów w wystawianych sztukach. Z czasem występy aktorów zostały przeniesione na przestrzeń przed skene, zwaną w Grecji proskenionem, a w Rzymie – pulpitum.