Order Zbawiciela – Wikipedia, wolna encyklopedia

Order Zbawiciela
Τάγμα του Σωτήρος

Awers orderu z czasów monarchii
Awers gwiazdy
Baretka
Ustanowiono	3 lipca 1829
Multimedia w Wikimedia Commons

Order Zbawiciela (gr. Τάγμα του Σωτήρος, Tagma tu Soteros) – najstarszy i najwyższy order grecki.

Ustanowiony został 3 lipca 1829, jeszcze za czasów krótkotrwałej I Republiki, i nadany po raz pierwszy w 1833 przez pierwszego króla Hellenów Ottona I z dynastii Wittelsbachów. Imię Zbawiciela nadano orderowi na pamiątkę wiary, że Grecja odrodziła się dzięki pomocy Boga.

Order posiada pięć klas według znanego schematu Legii Honorowej i nadawany może być obywatelom greckim za wybitne zasługi dla kraju w czasie wojny lub pokoju oraz wybitnym cudzoziemcom.

Krzyż orderu to złoty emaliowany na biało krzyż maltański, z zielonym dębowo-wawrzynowym wieńcem między ramionami. W medalionie środkowym awersu znajduje się portret Zbawiciela otoczony złotym napisem E dexia soy cheir, Kyrie, dedoxastai en ischyi („Twa prawa dłoń, Panie, wysławiona została mocą”). Na rewersie znajduje się biały grecki krzyż otoczony napisem E en Argei D’ Ethnike ton Ellenon syneleysis – 1829 [roku] („Ustanowiony w Argos przez 4 Zgromadzenie Narodowe Hellenów roku 1829”).

Gwiazda orderu (I i II klasa) to ośmiopromienna srebrna gwiazda z nałożonym na nią awersem krzyża orderowego. Order noszony jest na jasnoniebieskiej wstążce z dwoma białymi paskami po bokach. W czasie monarchii, do 1973 roku, order był zawieszony na złotej koronie królewskiej, obecnie na emaliowanym wizerunku wieńca laurowego.

Baretki Orderu Zbawiciela
Krzyż Wielki	Wielki Komandor	Komandor	Krzyż Złoty	Krzyż Srebrny

 Zobacz też kategorię: Odznaczeni Orderem Zbawiciela.

 Zobacz też kategorię: Polacy odznaczeni Orderem Zbawiciela.

• Arnhard Graf Klenau, Europäische Orden ab 1700, München 1978

• O Orderze Zbawiciela (witryna Prezydenta Republiki Greckiej). presidency.gr. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-15)]. (ang.).