Oskar von Boenigk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Oskar von Boenigk
26 zwycięstw
Generalmajor der Luftwaffe Generalmajor der Luftwaffe
Data i miejsce urodzenia

25 sierpnia 1893
Siegersdorf, Cesarstwo Niemieckie

Data i miejsce śmierci

30 stycznia 1946
obóz Ketschendorf, Niemcy

Przebieg służby
Lata służby

1912–1920, 1934–1943

Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego
Luftstreitkräfte
Luftwaffe

Jednostki

Kasta 19, Kasta 32, Jagdstaffel 4, Jagdstaffel 21, Jagdstaffel 18, JG II

Stanowiska

dowódca Jagdstaffel 21, JG II

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
II wojna światowa

Późniejsza praca

instruktor lotniczy

Odznaczenia
Order „Pour le Mérite” Order Domowy Królewski Hohenzollernów z Mieczami na Wojennej Wstędze Krzyż Żelazny (1813) I Klasy Krzyż Żelazny (1813) II Klasy Krzyż Rycerski II Klasy z Mieczami Saskiego Ernestyńskiego Orderu Domowego

Oskar von Boenigk (ur. 25 sierpnia 1893 w Zebrzydowej (Siegersdorf), zm. 30 stycznia 1946 w obozie Ketschendorf – obecnie dzielnica Fürstenwalde/Spree) – as lotnictwa niemieckiego Luftstreitkräfte z 26 potwierdzonymi oraz 3 niepotwierdzonymi zwycięstwami w I wojnie światowej. Należał do grona Balloon Buster.

Informacje ogólne

[edytuj | edytuj kod]

Oskar von Boenigk był urodzony w Zebrzydowej na Śląsku w rodzinie oficera Armii Cesarstwa Niemieckiego. W wojsku służył od 1904 roku jako kadet. 22 marca 1912 roku został przyjęty do 11 Pułku Grenadierów im. Króla Fryderyka III (2 Śląski) należącego do VI Korpusu Armijnego i stacjonującego we Wrocławiu. Po wybuchu wojny razem z pułkiem jako dowódca plutonu brał udział w walkach na froncie zachodnim. W październiku 1914 roku został ranny w walkach pod Longwy oraz awansowany na stopień podporucznika i odznaczony Krzyżem Żelaznym I klasy. W pułku służył do grudnia 1915 roku kiedy został przeniesiony do lotnictwa.

Po przejściu szkolenia w lotniczym oddziale uzupełnień Fliegerersatz Abteilung Nr. 7 w Kolonii uzyskał dyplom obserwatora i został od marca 1916 roku przydzielony do jednostki bojowej Kasta 19 (Kagohl 4), a później do Kasta 32 (Kagohl 6b). W jednostkach latał jako strzelec obserwator. Od kwietnia do czerwca 1917 roku przeszedł szkolenie z pilotażu samolotów myśliwskich w FEA 7. 24 lipca 1917 roku został przydzielony już jako pilot do dowodzonej przez przybyłego w tym samym dniu porucznika Kurta Bertrama von Döring jednostki myśliwskiej Jagdstaffel 4. Pierwsze zwycięstwo odniósł w niecały miesiąc później. 20 lipca w okolicach Tenbrielen zestrzelił samolot Sopwith. W momencie kiedy został przeniesiony do Jagdstaffel 21 na stanowisko jej dowódcy (21 października 1917) roku na swoim koncie miał 5 potwierdzonych i 2 niepotwierdzone zwycięstwa.

31 sierpnia 1918 roku został awansowany na stopień porucznika i mianowany dowódcą dywizjonu myśliwskiego Jagdgeschwader II. Funkcję tę pełnił do końca wojny, odnosząc łącznie 26 zwycięstw powietrznych, w tym 7 nad balonami obserwacyjnymi. Za służbę w lotnictwie był odznaczony najwyższymi odznaczeniami wojskowymi m.in. Prus - Pour le Mérite i Saksonii.

Okres międzywojenny

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu I wojny światowej Oskar von Boenigk służył w 418 Ochotniczym Batalionie Lotniczym w wojnie z bolszewikami. Na początku 1920 roku powrócił do pułku macierzystego, został mianowany na stopień kapitana i przeniesiony do rezerwy 31 marca 1920 roku. Od 1924 do 1933 roku pracował w Związku Niemieckich Żołnierzy Frontowych.

Do lotnictwa powrócił 1 lipca 1934 roku, został mianowany majorem Luftwaffe. Służbę swoją rozpoczął od stanowiska komendanta szkoły lotniczej w Cottbus. Później pełnił podobne funkcje w różnych szkołach lotniczych oraz ośrodkach uzupełnień lotniczych.

II wojna światowa

[edytuj | edytuj kod]

Po wybuchu II wojny światowej Oskar von Boenigk został przeniesiony do Wrocławia i od 30 grudnia 1939 roku został mianowany komendantem wszystkich lotnisk w okolicach Wrocławia. Awansowany na stopień Generalmajor 1 lutego 1941 roku zakończył służbę w Luftwaffe 31 maja 1943 roku przechodząc na emeryturę.

Po zajęciu Wrocławia przez wojska radzieckie Oskar von Boenigk został aresztowany i osadzony w obozie internowania NKWD w Ketschendorf (obecnie dzielnica Fürstenwalde/Spree), gdzie zmarł 30 stycznia 1946 roku.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. The Aerodrome: Ducal Saxe-Ernestine House Order. [dostęp 2010-08-02]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Norman L. R. Franks, Frank W. Bailey, Russell Guest: Above the Lines - The Ace and Fighter Units of German Air Service, Naval Air Service and Flanders Marine Corps 1914 - 1918. Londyn: Grub Street, 1993. ISBN 0-948817-73-9. (ang.).
  • Greg VanWyngarden: Early German Aces of World War I. Wielka Brytania: Osprey Publishing, 2006, s. 96. ISBN 1-84176-997-5. (ang.).
  • Jon Guttman: Balloon-Busting Aces of World War 1. Wielka Brytania: Osprey Publishing, 2005, s. 96. ISBN 978-1-84176-877-9. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]