Oskowo – Wikipedia, wolna encyklopedia

Oskowo
osada
Ilustracja
Most kolejowy Leśne Wrota
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

lęborski

Gmina

Cewice

Liczba ludności (2006)

211

Strefa numeracyjna

59

Kod pocztowy

84-312[2]

Tablice rejestracyjne

GLE

SIMC

0741541

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Oskowo”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Oskowo”
Położenie na mapie powiatu lęborskiego
Mapa konturowa powiatu lęborskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Oskowo”
Położenie na mapie gminy Cewice
Mapa konturowa gminy Cewice, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Oskowo”
Ziemia54°23′45″N 17°41′56″E/54,395833 17,698889[1]

Oskowo (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Òskòwò; niem. Wutzkow) – osada kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie lęborskim, w gminie Cewice przy trasie drogi wojewódzkiej nr 212. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.

Przez miejscowość przepływa rzeka Bukowina, która jest jednym z głównych dopływów rzeki Łupawa. W centrum wsi położony jest dwór, zbudowany prawdopodobnie w XIX wieku, który w chwili obecnej stanowi własność prywatną. W lesie, przy drodze z Oskowa do Siemirowic, położone jest cmentarzysko kultury łużyckiej z okresu XII-VII w p.n.e. Na cmentarzysko, które zajmuje obszar 1500 na 500 m, składa się 12 mogił, które zostały naruszone jeszcze w czasach nowożytnych. Na podstawie wydobytych na cmentarzysku wyrobów metalowych oraz ceramiki, kurhany datowane są na IV okres epoki brązu (1000–800 r. p.n.e.) oraz początki V okresu tej epoki (ok. 700 r. p.n.e.). Zaliczane są do grupy wschodniopomorskiej (kaszubskiej) kultury łużyckiej.

Przez miejscowość przechodziła zlikwidowana linia kolejowa nr 237 Lębork-Bytów, przy której znajdował się przystanek obsługujący osadę[3].

W 2013 powstała tu największa na świecie repliką konia trojańskiego, która znalazła się w Księdze Guinnessa[4]. Stojąca na kilkumetrowym nasypie konstrukcja ma 15 m wysokości i pełni funkcję platformy widokowej. Długość konia od głowy do ogona wynosi 16 m. Do jego stworzenia użyto około 50 m³ drewna modrzewiowego oraz świerkowego. Podobne repliki znajdują się w tureckim Çanakkale[5] i polskich Bonowicach[6].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 94558
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 895 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Jarosław Woźny, Marek Potocki (red.), Oskowo [online] [dostęp 2020-03-16] (pol.).
  4. Edyta Litwiniuk, Koń trojański stanął w Oskowie. [online], lebork.naszemiasto.pl, 12 lipca 2013 [zarchiwizowane z adresu 2020-03-16] (pol.).
  5. Truva Atı 45 yaşında! [online], Çanakkale İçinde, 5 stycznia 2019 [dostęp 2020-03-16] (tur.).
  6. Monika Ziółkowska, Koń trojański dla wnuczka [online], dziennikzachodni.pl, 28 września 2008 [zarchiwizowane z adresu 2020-03-16] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]