Osmoreceptor – Wikipedia, wolna encyklopedia

Osmoreceptor (osmodetektor)^[1] – receptor wrażliwy na zmianę ciśnienia osmotycznego w organizmie, które znajdują się w podwzgórzu^[2].

Wzrost ciśnienia osmotycznego w płynach ustrojowych (głównie we krwi) powoduje pobudzenie osmoreceptorów, w wyniku czego następuje wyzwolenie uczucia pragnienia oraz wzmożone wydzielanie hormonu wazopresyny, który przyczynia się do zwiększonego wchłaniania zwrotnego wody w kanalikach nerkowych, zapobiegając nadmiernemu jej wydalaniu z moczem^{[potrzebny przypis]}.

Przypisy

↑ Joanna Ciosek. Wpływ tyreoliberyny na uwalnianie wazopresyny i oksytocyny z układu podwzgórzowo-przysadkowego w warunkach in vivo oraz in vitro. „Postepy Hig Med Dosw.”. 61, s. 429-437, 2007.
↑ osmoreceptory. [w:] Słownik terminów biologicznych [on-line]. PWN. [dostęp 2015-08-28].

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[1] Joanna Ciosek. Wpływ tyreoliberyny na uwalnianie wazopresyny i oksytocyny z układu podwzgórzowo-przysadkowego w warunkach in vivo oraz in vitro. „Postepy Hig Med Dosw.”. 61, s. 429-437, 2007.

[STB-2] smoreceptory. [w:] Słownik terminów biologicznych [on-line]. PWN. [dostęp 2015-08-28].

[1]

[2]