Ostatnia eskapada – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ostatnia eskapada – polski film fabularny (dramat filmowy) z 1933 roku. Film był kręcony w Polsce, Jugosławii oraz Afryce.

Trwa I wojna światowa. Legionista, wachmistrz Stanisław ukrywa się przed niewolą u ojca swej narzeczonej Wandy. Stacza walkę w obronie ukochanej z banda maruderów austriackich. Niestety, musi uciekać i wraz z przyjacielem kapralem trafiają najpierw do Jugosławii, a następnie do Afryki.

W Polsce Wanda rodzi dziecko Stanisława. Zostaje wygnana z domu i tuła się, cierpiąc niedostatek. Wierzy jednak w powrót ukochanego. Tymczasem wybucha wojna polsko-bolszewicka. We wsi, w której zamieszkuje Wanda zjawia się wachmistrz.

• Karolina Lubieńska – Wanda
• Zbigniew Staniewicz – wachmistrz Stanisław
• Władysław Ilcewicz – kapral
• Wiesław Gawlikowski – ojciec Wandy
• Józef Węgrzyn – przywódca bandy maruderów
• Seweryna Broniszówna – cyganka Maura
• Czesław Skonieczny – maruder
• Władysław Grabowski lekarz
• Artur Socha – oficer Legii Cudzoziemskiej
• Antonio Tedesco – agent policji śledczej
• Franciszek Dominiak
• Lech Owron
• Czesław Piaskowski

• Ostatnia eskapada w bazie IMDb (ang.)
• Ostatnia eskapada w bazie Filmweb
• Ostatnia eskapada w bazie filmpolski.pl