Pęczek klinowaty – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pęczek klinowaty, droga Burdacha, słup Burdacha (łac. fasciculus cuneatus, fasciculus Burdachi, columna Burdachi)[1][2][3] – pęczek aksonów, biegnący w grzbietowej części rdzenia kręgowego w sznurach tylnych. Należy do dróg rdzeniowo-opuszkowych. Przewodzi czucie proprioreceptywne od receptora do jądra klinowatego w rdzeniu przedłużonym. Jest utworzony z włókien wywodzących się z górnych segmentów piersiowych i segmentów szyjnych[1].

Nazwa eponimiczna upamiętnia niemieckiego anatoma i fizjologa Friedricha Burdacha[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom IV. Układ nerwowy ośrodkowy, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 90–92, ISBN 978-83-200-4203-0.
  2. ↑ Maciej Ciołkowski (red.), Mianownictwo neuroanatomiczne, wersja polska Międzynarodowego mianownictwa neuroanatomicznego Międzynarodowego Programu do spraw Mianownictwa Anatomicznego Międzynarodowego Zrzeszenia Towarzystw Anatomicznych, Warszawa 2019, s. 37, ISBN 978-83-916931-5-5.
  3. ↑ a b Bogusław Gołąb, Słownik eponimów morfologicznych, Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1974, s. 22.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pęczek_klinowaty&oldid=74692748”