Pętla Barnarda – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pętla Barnarda
	; Pętla Barnarda widoczna na zdjęciu jako rozmyty czerwony półokrąg
Odkrywca	Edward Barnard
Data odkrycia	1895
	Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór	Orion
Typ	emisyjna
Rektascensja	05h 31m
Deklinacja	-04° 54′
Odległość	1600 ly (490 pc)
Jasność pozorna mgławicy	5m
	Charakterystyka fizyczna
Wymiary	300 ly
Szacowany wiek	2 mln lat
	Alternatywne oznaczenia
	Sh 2-276
	Multimedia w Wikimedia Commons

Pętla Barnarda (oznaczenie katalogowe SH 2-276) – mgławica emisyjna w gwiazdozbiorze Oriona. Jest to część obłoku molekularnego, który zawiera również mgławice: Koński Łeb i Wielka Mgławica w Orionie. Pętla ma formę dużego łuku, którego środek leży w pobliżu Wielkiej Mgławicy w Orionie. Gwiazdy w Mgławicy Oriona uważa się za odpowiedzialne za jonizację gazu w Pętli.

Obserwowana z Ziemi Pętla rozciąga się na około 600 minut kątowych (około 10°), obejmując znaczną część gwiazdozbioru Oriona. Jest dobrze widoczna na fotografiach o długiej ekspozycji^[2].

Szacuje się, że znajduje się w odległości około 1600 lat świetlnych od Ziemi, co oznacza, że rzeczywiste rozmiary wynoszą około 300 lat świetlnych. Uważa się, że jest pozostałością po wybuchu supernowej, który miał miejsce około 2 milionów lat temu, czego wynikiem może być również szybki ruch kilku znanych gwiazd uciekających, w tym AE Aurigae, Mi Columbae i 53 Arietis, co do których sądzi się, że mogły być składnikami układu wielokrotnego gwiazd, w którym jeden składnik wybuchł jako supernowa^[1].

Chociaż możliwe jest, że William Herschel jako pierwszy zobaczył ją w 1786 roku, jej odkrycie zazwyczaj przypisywane jest Edwardowi Barnardowi (on sam początkowo nazwał ją „Pętlą Oriona”), który wykonał jej zdjęcie w 1895 roku^[1].

Galeria zdjęć

Powyższe czarno-białe zdjęcie Pętli Barnard (w odwróconych kolorach), wykonane w świetle czerwonym, pozwala lepiej dostrzec kształt mgławicy
Pętla Barnarda zobrazowana za pomocą kombinacji światła białego i linii wodoru alfa, pozwala obejrzeć barwy i szczegóły tej ogromnej konstrukcji. Wyraźnie widoczne są również mgławice M42 i Koński Łeb.

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Barnard's Loop (Sh 2-276). [w:] The Internet Encyclopedia of Science [on-line]. David Darling. [dostęp 2010-12-06]. (ang.).
↑ ^a ^b Barnard spogląda na NGC 2170 w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia

Linki zewnętrzne

Catching the Light. Astrophotography by Jerry Lodriguss: Photograph identifying several nebulae in Orion. astropix.com. [dostęp 2010-12-12]. (ang.).
The Internet Encyclopaedia of Science: Barnard's Loop (Sh 2-276). daviddarling.info. [dostęp 2010-12-12]. (ang.).
Pętla Barnarda wokół Mgławicy Koński Łeb w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia
Orion: od stóp do głów w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia

[daviddarling-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Barnard's Loop (Sh 2-276). [w:] The Internet Encyclopedia of Science [on-line]. David Darling. [dostęp 2010-12-06]. (ang.).

[apod130119-2] Barnard spogląda na NGC 2170 w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia

[1]

[2]