Płynność aktywów – Wikipedia, wolna encyklopedia

Płynność aktywów – zdolność do szybkiej, łatwej i bez nadmiernej straty zamiany aktywów na środki pieniężne.

Opis

Płynność zależy od charakteru i rodzaju rynku na dane aktywa oraz rodzaju aktywów (np. poziomu ich wyspecjalizowania). Pełną płynność posiada jedynie pieniądz gotówkowy^[1]. Jednak na rynkach międzynarodowych można wyróżniać waluty o różnym stopniu płynności, czego miarą jest wielkość różnicy pomiędzy ceną kupna i sprzedaży waluty (tzw. spread).

Według teoretycznego stopnia płynności uporządkowane są aktywa w bilansie księgowym. Zgodnie z zasadą rosnącej płynności w polskim bilansie prezentowane są najpierw aktywa trwałe (najmniej płynne), a następnie aktywa obrotowe (najbardziej płynne).

Płynność aktywów wpływa na ich rynkową cenę. Dla dwóch aktywów o takich samych charakterystykach, ale różnej płynności, różnica w cenie rynkowej może być traktowana jako cena płynności – tzw. premia za płynność (ang. liquidity premium).

Poziom płynności (ang. liquidity level, level of liquidity) to potencjalnie możliwe do uzyskania w krótkim okresie środki pieniężne. Są to zasoby takich aktywów przedsiębiorstwa, które bez większych strat czasowych i finansowych można uruchomić w celu regulowania zobowiązań.

Przypisy

↑ Matthew Bishop: Essential economics: an A−Z guide. New York: Bloomberg Press, 2009, s. 191. ISBN 978-1-57660-351-2.

Bibliografia

David Begg, Rudiger Dornbusch, Stanley Fischer: Makroekonomia. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2007. ISBN 978-83-208-1644-0.
System finansowy w Polsce. Bogusław Pietrzak, Zbigniew Polański, Barbara Woźniak (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012. ISBN 978-83-01-15236-9.

[1] Matthew Bishop: Essential economics: an A−Z guide. New York: Bloomberg Press, 2009, s. 191. ISBN 978-1-57660-351-2.

[1]