Pride Grand Prix 2000 – Wikipedia, wolna encyklopedia

PRIDE Grand Prix 2000
Ilustracja
Organizator

Pride Fighting Championships

Data

30 stycznia 2000, 1 maja 2000

Miejscowość

Tokio

Arena

Tokyo Dome

Liczba widzów

48,316 (runda otwierająca)[1], 38,429 (runda finałowa)[2]

PRIDE Grand Prix 2000 lub PRIDE Openweight Grand Prix 2000 – szesnastoosobowy turniej MMA bez podziału na kategorię wagowe zorganizowany przez Pride Fighting Championships. Zawody były podzielone na dwie gale - rundę otwierającą (opening round) która odbyła się 30 stycznia 2000 oraz rundę finałową (finals) mająca miejsce 1 maja 2000. Nagrodą za zwycięstwo było 200 tys. USD oraz tytuł mistrza świata. Turniej wygrał Amerykanin Mark Coleman pokonując w finałowej walce Ukraińca Ihora Wowczanczyna.

Wyniki

[edytuj | edytuj kod]

PRIDE Grand Prix 2000 Opening Round (30 stycznia 2000)

[edytuj | edytuj kod]
Mark Coleman - zwycięzca turnieju
Kazushi Sakuraba - półfinalista turnieju

Walka rezerwowa:

Silva zwyciężył przez poddanie (duszenie zza pleców) w 2:42 min pierwszej rundy

Walki eliminacyjne:

Fujita zwyciężył przez poddanie (dźwignia na kark) w 2:48 min pierwszej rundy
Kerr zwyciężył przez decyzję sędziów
  • Japonia Akira Shoji vs Brazylia Ebenezer Fontes Braga
Shoji zwyciężył przez decyzję sędziów
Coleman zwyciężył przez poddanie (dźwignia na kark) w 1:14 min pierwszej rundy
Goodridge zwyciężył przez poddanie (duszenie przedramieniem) w 0:51 min pierwszej rundy
Wowczanczyn zwyciężył przez decyzję sędziów
Sakuraba zwyciężył przez TKO w 15:00 min pierwszej rundy
Gracie zwyciężył przez decyzję sędziów

PRIDE Grand Prix 2000 Finals (1 maja 2000)

[edytuj | edytuj kod]

Superfight:

Mezger zwyciężył przez decyzję sędziów

Walki ćwierćfinałowe:

Fujita zwyciężył przez decyzję sędziów
Coleman zwyciężył przez decyzję sędziów
Sakuraba zwyciężył przez TKO (poddanie przez narożnik) w 15:00 min szóstej rundy (specjalne zasady - brak limitu rundowego)
Wowczanczyn zwyciężył przez TKO (ciosy pięściami) w 10:14 min pierwszej rundy

Walki półfinałowe:

Coleman zwyciężył przez TKO (przerwanie przez narożnik) w 0:02 min pierwszej rundy
Wowczanczyn zwyciężył przez TKO (przerwanie przez narożnik) w 15:00 pierwszej rundy

Superfight:

Shamrock zwyciężył przez KO (ciosy pięściami) w 9:43 min pierwszej rundy

Walka finałowa:

Coleman zwyciężył przez poddanie (ciosy kolanami w parterze) w 3:09 min drugiej rundy

Drabinka turnieju

[edytuj | edytuj kod]
Walki eliminacyjneĆwierćfinałPółfinałFinał
BrazyliaRoyce GracieDEC
JaponiaNobuhiko Takada
BrazyliaRoyce Gracie90:00
JaponiaKazushi SakurabaTKO
JaponiaKazushi SakurabaTKO
Stany ZjednoczoneGuy Mezger15:00
JaponiaKazushi Sakuraba15:00
UkrainaIhor WowczanczynTKO
UkrainaIhor WowczanczynDEC
JaponiaAlexander Otsuka
UkrainaIhor WowczanczynTKO
Trynidad i TobagoGary Goodridge10:14
Trynidad i TobagoGary GoodridgePOD
JaponiaOsamu Kawahara0:51
UkrainaIhor Wowczanczyn3:09
Stany ZjednoczoneMark ColemanPOD
Stany ZjednoczoneMark ColemanPOD
JaponiaMasaaki Satake1:14
Stany ZjednoczoneMark ColemanDEC
JaponiaAkira Shoji
JaponiaAkira ShojiDEC
BrazyliaEbenezer Fontes Braga
Stany ZjednoczoneMark ColemanTKO
JaponiaKazuyuki Fujita0:02
Stany ZjednoczoneMark KerrDEC
JaponiaEnson Inoue
Stany ZjednoczoneMark Kerr
JaponiaKazuyuki FujitaDEC
JaponiaKazuyuki FujitaPOD
HolandiaHans Nijman2:48

Legenda: TKO – techniczny nokaut, POD – poddanie, DEC – decyzja sędziów

Pas zwycięzcy Grand Prix

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Pride and Glory - Pride and Glory [online], sherdog.com [dostęp 2017-11-19] (ang.).
  2. Pride and Glory - Gracie vs. Sakuraba [online], sherdog.com [dostęp 2017-11-19] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]