PSzH – Wikipedia, wolna encyklopedia
![]() PSzH | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Typ pojazdu | |
Trakcja | kołowa (4x4) |
Załoga | 3+6 |
Dane techniczne | |
Silnik | silnik wysokoprężny Csepel D414 o mocy 76,55 kW |
Długość | kadłuba: 5690 mm |
Szerokość | 2310 mm |
Wysokość | 2500 mm |
Prześwit | 400 mm |
Masa | 7600 kg |
Osiągi | |
Prędkość | 80 km/h |
Pokonywanie przeszkód | |
Brody (głęb.) | bez przygotowania: pływający |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 x wkm KPWT kal. 14,5 mm 1 x czkm PKT kal. 7,62 mm |
PSzH – węgierski transporter opancerzony skonstruowany w drugiej połowie lat 60. XX wieku.
PSzH był wersją samochodu rozpoznawczego FUG. Uproszczony kadłub FUG-a został wyposażony w obrotową wieżę, mieszczącą sprzężone ze sobą karabiny maszynowe kalibru 14,5 i 7,62 mm. Pojazd wyposażono w boczne drzwi. Dzięki usunięciu czterech małych kół, wysuwanych z dna transportera FUG, uzyskano miejsce dla sześciu żołnierzy desantu. Pojazd zachował pływalność, napęd w wodzie zapewniały dwa pędniki. Podczas pływania podnoszony był falochron. PSzH wyposażony był w noktowizory kierowcy i dowódcy i urządzenia łączności wewnętrznej.
Transportery PSzH były używane przez armie: węgierską i czechosłowacką (jako OT-65 Vydra).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Jackowski, Tadeusz Wysocki. Kołowe środki transportu armii węgierskiej. „Nowa Technika Wojskowa”. 1993. Nr. 1. s. s. 7-9. ISSN 1230-1655.