Państwo florystyczne – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo florystyczne, roślinne – najwyższa rangą jednostka podziału fitogeograficznego o swoistej florze, która powiązana jest pochodzeniem i historią. Charakterystyczną cechą państwa roślinnego jest endemizm na poziomie rodzin i rodzajów. Granice państwa mogą obejmować różne formacje roślinne[1].
W praktyce szata roślinna na pograniczach różnych terytoriów (fitochorionów) wykazuje cechy obojga terytoriów, przez co granice są nieostre lub umowne. Terytoria takie mogą być rozległe i obejmować cały obszar florystyczny (np. Obszar Saharo-Sindyjski wykazujący cechy pozwalające go zaliczyć zarówno do Państwa Holarktycznego, jak i Paleotropikalnego). Podobne terytoria znajdują się na większości pograniczy państw (Patagonia, Wyspy Juan Fernandez, Meksyk, Nowa Gwinea, Nowa Kaledonia, Nowa Zelandia, Syczuan) i mniejszych jednostek.
Wyróżnia się następujące państwa florystyczne[1]:
- Państwo holarktyczne (Holoarctis)
- Podpaństwo Borealne
- Obszar Cyrkumborealny (15 prowincji)
- Obszar Wschodnioazjatycki (12 prowincji)
- Obszar Ameryki Atlantyckiej (3 prowincje)
- Obszar Ameryki Pacyficznej (2 prowincji)
- Podpaństwo Starośródziemnomorskie (Tetydzkie)
- Obszar Makaronezyjski (4 prowincje)
- Obszar Śródziemnomorski (9 prowincji)
- Obszar Saharo-Sindyjski (2 prowincje)
- Obszar Irańsko-Turański (12 prowincji)
- Podpaństwo Madreńskie (Sonorskie)
- Obszar Madreński (4 prowincje)
- Podpaństwo Borealne
- Państwo australijskie (Australis)
- Obszar Australii Północno-Wschodniej (3 prowincje)
- Obszar Australii Południowo-Wschodniej (1 prowincja)
- Obszar Australii Środkowej (1 prowincja)
- Państwo neotropikalne (Neotropis)
- Obszar Karaibski (3 prowincje)
- Obszar Wyżyny Gujańskiej (1 prowincja)
- Obszar Amazoński (2 prowincje)
- Obszar Środkowobrazylijski (5 prowincji)
- Obszar Andyjski (2 prowincje)
- Państwo paleotropikalne (Palaeotropis)
- Podpaństwo Afrykańskie
- Obszar Gwinejsko-Kongijski (2 prowincje)
- Obszar Sudańsko-Zambezyjski (8 prowincji)
- Obszar Karru i Namibii (3 prowincje)
- Obszar Wysp w. Heleny i Wniebowstąpienia (2 prowincje)
- Podpaństwo Madagaskarskie
- Obszar Madagaskarski (8 prowincji)
- Podpaństwo Indomalajskie
- Obszar Indyjski (4 prowincje)
- Obszar Indochiński (6 prowincji)
- Obszar Malezyjski (9 prowincji)
- Obszar Wysp Fidżi (2 prowincje)
- Obszar Polinezyjski (2 prowincje)
- Obszar Hawajski (1 prowincja)
- Podpaństwo Nowokaledońskie
- Obszar Nowokaledoński (1 prowincja)
- Podpaństwo Afrykańskie
- Państwo antarktyczne (Holantarctis)
- Obszar Wysp Juan Fernández (1 prowincja)
- Obszar Chilijsko-Patagoński (5 prowincji)
- Obszar Wysp Subantarktycznych (2 prowincje)
- Obszar Nowozelandzki (8 prowincji)
- Obszar Antarktyczny (2 prowincje)
- Państwo przylądkowe (Capensis)
- Obszar Przylądkowy (1 prowincja)
Do sześciu państw dodaje się niekiedy także państwo oceaniczne obejmujące morza i oceany[1].
- Państwo oceaniczne (morskie)
- obszary przybrzeżne
- Borealny (Północny)
- Zwrotnikowy Atlantycki
- Zwrotnikowy Indyjsko-Pacyficzny
- Australny (Południowy)
- Antarktyczny
- obszary pelagiczne
- Arktyczno-Borealny
- Zwrotnikowy Atlantycki
- Indyjsko-Pacyficzny
- Antarktyczny
- obszary przybrzeżne
Powyższy podział bywa inaczej ujmowany przez niektórych badaczy. Przykładowo – Władysław Szafer wyodrębnił państwo śródziemnomorskie[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Kornaś Jan, Medwecka-Kornaś Anna: Geografia roślin. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2002, s. 564–580. ISBN 83-01-13782-7.