Pan burmistrz z Pipidówki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pan burmistrz z Pipidówki (1898) - karta tytułowa

Pan burmistrz z Pipidówki. Powieść z życia autonomicznego Galicjipowieść Michała Bałuckiego wydana po raz pierwszy w Krakowie w 1887.[1]

Treść

[edytuj | edytuj kod]

Utwór jest satyrą na społeczność prowincjonalnego miasteczka. Tytułowy bohater - burmistrz Mikołaj Powściąglewicz (także Pociąglewicz) - jest karykaturą pozytywistycznych bohaterów pełnych wiary w budującą moc wczesnego kapitalizmu.[1] Pan Powściąglewicz nie ukończył szkół, jednak poprzez małżeństwo z bogatą wdową i energię w zarządzaniu jej majątkiem potrafił się wybić. W okresie, gdy rząd nadał autonomię Galicji, pan Powściąglewicz został wybrany najpierw rajcą, a następnie burmistrzem Pipidówki. Pełniąc te funkcje, wykazuje się typową dla siebie energią[2].

Pipidówka

[edytuj | edytuj kod]

Nazwa "Pipidówka" została użyta przez autora po raz pierwszy w noweli Karykatury (1868). Po sukcesie Pana burmistrza z Pipidówki rozpowszechniła się i stała się synonimem zapadłej, prowincjonalnej miejscowości.[1][3]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Janusz Maciejewski, Pan burmistrz z Pipidówki. Powieść z życia autonomicznego Galicji, [w:] Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny. T. 2, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987, s. 135-136.
  2. Antoni M., Bałucki Michał, Pan burmistrz z Pipidówki [...], „Przegląd Tygodniowy Życia Społecznego, Literatury i Sztuk Pięknych” (nr 6), Crispa : biblioteka Cyfrowa Uniwersytetu Warszawskiego, 1888, s. 88-89 [dostęp 2024-05-15].
  3. Pipidówka [online], Słownik języka polskiego PWN [dostęp 2023-09-12].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]